Bu acı olayda suçlu kim dersiniz? 27 yaşında çocuklarına tek başına bakmak zorunda kalan anne mi?

466731853_1122264176566206_5858499791481340049_n.jpg

Bu acı olayda suçlu kim dersiniz?
27 yaşında çocuklarına tek başına bakmak zorunda kalan anne mi?
Hapiste olan baba mı? Yoksa komşuları mı?
18 defa gelmelerine rağmen çocukları koruyamayan sosyal hizmetler görevlileri mi?
Devlet ve yöneticiler mi?
Yoksa sistem mi suçlu?

Bu liste uzadıkça uzar.
5 masum canın yitip gitmesi kadar acı olan bir diğer gerçek var ki, o da bu çocukların kalbimizi parçalayan durumlarını ancak hayatlarını kaybedince farketmemiz...

Kim bilir ölmediği için farkedilmeyen kaç çocuk aynı durumda...
Peki asıl suçlu kim? 

Beş minik kalp durdu...

Asırlar boyunca dünyaya liderlik etmiş en hayırlı ümmettik. 

471491067_1153428750116415_8183525297660818446_n.jpg

Asırlar boyunca dünyaya liderlik etmiş en hayırlı ümmettik. Alemlerin Rabbinden gelen seçkin bir hidayete, büyük zaferlerle dolu şanlı bir tarihe, büyük bir geçmişe sahiptik. Cumhuriyetin ilanıyla birilikte o parlak ve şerefli günlerin çok uzağında, sömürgeci kâfirlerin egemen olduğu bir dünyada, derin bir geri kalmışlık ve ağır bir zilletin dayanılmaz yükü altında yaşamak zorunda bırakıldık. Bu büyük hüsrana yol açan nedenlerden biri de, İslam Ümmetine musallat olan “Yahudileşme eğilimi”dir.

Yahudileşme eğilimi, kısaca; dünya sevgisi nedeniyle Allah’ın (svt) hükümlerine itaat etmemek, Allah’ın hükümlerini beğenmemek, Allah’ın hükümlerini tahrif etmek, Allah adına hükümler uydurmak ve uydurulan hükümleri Allah’tanmış gibi göstererek Allah’a iftira etmek, Allah hakkında yalan uydurmaktır diyebiliriz.

Allah-u Teâlâ, Yahudilerle ilgili bu durumu şöyle açıklamıştır:

**“Allah’a verdikleri sözleri ve ettikleri yeminleri önemsiz bir dünya menfaatine satanlar var ya… işte onların ahirette hiçbir nasipleri yoktur. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara merhamet nazarıyla bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için can yakıcı bir azap vardır. Ehlikitap’tan bir grup, okuduklarını kitaptan sanasınız diye kitabı okurken dillerini eğip bükerler. Halbuki okudukları kitaptan değildir. Söyledikleri Allah katından olmadığı halde: ‘Bu Allah katındandır!’, derler. Onlar, bile bile Allah'a iftira ediyorlar.” [Âl-i İmran Suresi 77-78]**

Yahudilerle başlayan bu eğilim sonrasında Hıristiyanları daha sonra da özellikle Hilâfet’in ilgasından günümüze kadar geçen yüz yıllık süre içerisinde maalesef ki Müslümanları da etkisi altına almıştır. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem Efendimizin, söylediği; “Onları adım adım, karış karış takip edeceksiniz. Onlar bir kertenkele deliğine girseler, siz de onlarla birlikte gireceksiniz!” hadisi de bu gerçeği göstermektedir.

Yahudileşme eğiliminin en belirgin özelliği, hakka tabi olmamak, isyan edip reddetmek ve hakka isyanı meşrulaştırmak adına bahane ve mazeretler üreterek bu bahane ve mazeretleri öne sürerek batıla teslim olmaktır. Hakka tabi olanlar ve hak söz söyleyenler üzerinde baskı kurmak, onları değişik ithamlarla suçlamak, onları itibarsızlaştırmaya çalışmak ve onların aleyhinde kamuoyu oluşturmaya çalışmak da Yahudileşme eğiliminin görülen tavırlarındandır.

İslam Ümmetini oluşturan Müslüman halklar üzerindeki iktidar sahipleri, iktidar bürokrasisi, iktidara karşı çıkmayı, iktidarı eleştirmeyi, iktidarı muhasebe etmeyi, iktidara hak söz söylemeyi kendi çıkar ve menfaatlerine aykırı gören çevreler, Yahudileşme eğiliminin en fazla etkisi altında kalan gruplardır.

Yahudileşme eğiliminin etkisi altında olanlar, inançlarından hareket etmek yerine, hükümleri vakaya göre değiştirenler, çıkar ve menfaate, iktidar ve güce teslim olanlardır. Yahudileşme eğiliminin etkisinde olanlar gasıp Yahudi varlığı “İsrail”in Gazze’de bugüne kadar gerçekleştirdiği yıkım, katliam, mezalim ve soykırım karşısında harekete geçmeyip, yerlerinde çakılıp kalan iktidar sahipleri ile ordular ve onları savunanlardır.

Yahudileşme eğiliminde olanlar; şu günlerde de yaklaşmakta olan, miladi takvime göre yılbaşı/noel vb. kutlamaları kültürel değerlere aykırılık nedeniyle okullarda yasaklayıp yine o okullarda Allah’ın kanunlarını hiçe sayarak batı endeksli eğitim modeliyle İslam’ın güzide evlatlarının tertemiz zihinlerini kirletenlerdir.

Yahudileşme eğilimi, sadece İslam Ümmetinin İslam’dan uzaklaşmasına, zillete mahkûm olmasına ve geri kalmasına yol açmamış, aynı zamanda bütün insanlıkta sapkınlıklara, yozlaşmaya, toplumsal çöküntü ve buhranlara da yol açmıştır. Toplumda artan suç oranları, gençlerin mutsuz bir hayat sürmeleri, işsizlik, sağlık ve ekonomi alanlarındaki çöküntüler bu buhranın yansımalarından sadece birkaçıdır.

İnsanlığın ve Müslümanların en tehlikeli düşmanlarından biri olan Yahudilere benzeme ve Yahudileşme eğiliminin ortadan kalkması; ancak İslam Ümmetinin izzetli ve şerefli günlerine, Hilâfet’in İslam Ümmetine geri dönmesiyle mümkün olacaktır. Bunu mümkün kılmak ise biz Müslümanların çaba ve gayretine bağlıdır Öyleyse haydi bugünü milat olarak kabul edip İslam’ın var olduğu dönemdeki huzur ve güven ortamına, güç ve kudret sahibi günlerine geri dönmesi için var gücümüzle çalışmaya başlayalım.

**“De ki: “İşte bu benim yolumdur. Ben ve bana uyanlar bilerek Allah’a çağırırız. Allah’ın şanı yücedir. Ben, Allah’a ortak koşanlardan değilim.” [Yusuf Suresi, 108]**

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

EY MÜSLÜMAN, BU SEN DEĞİLSİN!

İslam; insanın yaratılışına uygun olarak hükümler getirmiş, kadın ve erkeği birbirini tamamlayan bir bütün olarak görmüştür. 

471201547_1150982367027720_1865598617048590281_n.jpg

İslam; insanın yaratılışına uygun olarak hükümler getirmiş, kadın ve erkeği birbirini tamamlayan bir bütün olarak görmüştür. Rum suresi 21. ayette “Onlara ısınıp kaynaşasınız diye size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve şefkat duyguları yerleştirmesi de O’nun delillerindendir. Doğrusu bunda iyi düşünen kimseler için ibretler vardır.” buyurularak erkek ile kadın arasındaki ilişkilerin niteliği de belirtilmiştir.

İslam’da insana insan olarak bakılır ve dil, ırk, soy, cinsiyet gibi özelliklere bağlı bir ayrım ya da üstünlük söz konusu olmaz. Kadın, erkekten üstün olamayacağı gibi erkek de kadından üstün değildir. İslam, üstünlüğü sadece takvada görür. İslam’dan önceki toplumlarda ise soy, köken, cinsiyet vb. nitelikler üstün sayılma sebebi olarak göze çarpmaktadır.

İslam’dan önceki toplumlarda kadının yerini anlamak için bazı toplumların incelenmesi yerinde olacaktır. Örneğin, Eski Yunanlarda kadın, pazar yerlerinde bir meta gibi satılırdı. Yunanlar kadını ticari bir mal hâline getirmişlerdi. Kadının bir eşyadan bir farkı yoktu. Alınıp satılan mallar gibi kadın da miras olarak bırakılabilir ve bir başkasına bağışlanabilirdi. Aynı zamanda Eski Yunan toplumu, kadını “Şeytan işi çirkin bir yaratık!” diye adlandırarak kadınlara kölelik dışındaki her şeyi yasaklamışlardı.

Hint toplumunda da durum farklı değildi. Bu toplumda kadının işi, kocasına hizmet etmekten ibaretti. Kadın, kocası öldüğü zaman dünyada bir işi kalmadığı düşünülerek kadının kendisini ateşe vermesi emredilirdi. Yani kadına en temel hakkı olan yaşama hakkı dahi verilmiyordu.

Yahudilerin bakış açısı kadını alçaltıcı bir konuma indirgemişti. Yahudi erkekler sabah dualarında kendisini kadın olarak yaratmadığı için şöyle dua ederlerdi: “Ezelî ilahımız beni kadın olarak yaratmadığın için sana hamdolsun.”

İslam gelmeden önce dünyada önde gelen ve bugünkü İran’ın ataları olan Sasani Devleti’nin kadınlarla ilgili tutumları akıl almaz nitelikler taşımaktaydı. Sasanilere göre bir erkek, kız kardeşiyle evlenebilirdi ve bu toplum içinde ayıplanmaz, aksine daha çok teşvik edilirdi.

Hristiyan âleminde durum daha da vahimdi. Hristiyanlara göre kadın, şeytanın oyuncağı olmuş ve Hz. Âdem’e (as) yasaklı meyveyi yedirerek asli suç denilen günahı işletmiştir. Hristiyanlar nazarında “Kadın günahın anası fesat ve fitnenin kaynağıdır ve bu sebeple cehennemin kapısıdır. O bizzat var oluşuyla utanılacak bir yaratıktır.” Hristiyanlarca kadının aşağılık bir varlık olduğu ve cehennemde en ağır azabı çekmesi gerektiği öne sürüldü.

Çin toplumunda kadının bir adı bile yoktu. Çinliler, kadınlara bir iki üç gibi sayılarla hitap ederlerdi. Kız çocuğuna hayvan nazarıyla bakarlardı.

Cahiliye Devri’nde ise Araplar, kadınları utanç kaynağı olarak görürlerdi. Herkesin bildiği gibi kız çocuklarını diri diri gömerlerdi, diğer dönemlerde ve toplumlarda olduğu gibi Arap toplumu da kadınlara eziyet ve işkence çektirirlerdi. Cahiliye insanları, kadınları zorla miras olarak alırlardı ve kocası ölen bir kadına ceketini ilk atan kimse ona şöyle derdi: “Ölünün malına olduğu gibi karısına da vâris oldum.” Böylece o kadın kayıtsız şartsız o kişinin malı olurdu.

Dünya üzerinde kadın hakkında bu denli iğrenç fikirler varken İslam, kadını geçmiş uygarlıkların hiçbirinde görmediği bir değere kavuşturdu. Kadını mal, köle, zevk ve eğlence aleti olmaktan kurtardı. İffet ve namusu, haysiyet ve şerefi böylesine çiğnenen hor görülen kadını en değerli mevkie ulaştırdı.

İslam, kadına çok çeşitli haklar verdi, kadın ve erkeğin birbirini tamamladığını tüm insanlığa telkin etti. Birçok hadiste ve ayette kadına verilmesi gereken değerden bahsedilmiştir. Hz. Peygamber (sav) tüm konularda rehber olduğu gibi kadını ve kadın haklarını koruması ve insanlığa rehberlik etmesi için gönderilmiştir. Cenneti annelerin ayakları altına seren Hz. Peygamber, kadının konumunu yükseltmiştir. Hristiyanlar, kadını cehennem kapısı görürken İslam, cenneti kadınların ayakları altına sermiştir.

Buhari’de zikredilen bir hadis şöyledir: “Ebu Hureyre’den (ra) rivayet edildiğine göre bir kişi Hz. Peygamber’e (sav) gelerek: ‘Ya Resulallah! Benim siyah bir oğlum doğdu, karımdan şüpheleniyorum.’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, ‘Senin develerin var mı?’ diye sordu. Adam, ‘Evet var!’ dedi. Onun bu ifadesi üzerine Hz. Peygamber, develerin renklerini sordu. Adam, devlerinin kırmızı olduklarını söyledi. Hz. Peygamber, ‘Bunların içinde beyazı siyaha çalar boz deve var mıdır?’ diye sorunca adam, ‘Evet vardır!’ diye cevap verdi. Hz. Peygamber, ‘O boz renk nereden oldu?’ diye sorunca adam, ‘Soyunun bir damarına çekmiş olsa gerek!’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, ‘Oğlun da eski bir soy damarına (köküne) çekmiş olabilir.’ dedi.”

Görüldüğü gibi Hz. Peygamber, çölden gelen bir adamın anlayıp kavrayabileceği bir şekilde karısından şüphelenmesinin yerinde olmadığını söylemiştir. Böylece o, delilsiz ve şahitsiz hiçbir kadın hakkında kötü konuşulmayacağını ortaya koymuştur. Peygamberimize ilk iman eden Hz. Hatice hakkındaki hadis-i şerifte “Dininizin üçte birini ondan öğrenin.” buyrulmuştur. Ehlibeytin annesi Hz. Fâtıma validemizin yaşantısı, İslam’da kadınlara verilen ehemmiyeti ve hiçbir ayrıma tabi tutulmadıklarını gösterir.

Hz. Peygamber’in eşi Hz. Aişe (ranha) anlatıyor: “Peygamberimiz oturuyordu. Birden insanların ve çocukların gürültüsünü işitti. Bir de baktık ki Habeşli dans ediyor, insanlar etrafını sarmışlar. Bana: ‘Aişe gel bak!’ dedi. Yanağımı omzuna koydum, iki omuzu arasından bakmaya başladım. ‘Doymadın mı Aişe?’ demeye başladı. Ben de bana verdiği değeri anlamak için ‘Hayır!’ diyordum. Yorgunluktan ayaklarını değiştirdiğini, ayaklarının birbirine, bir ötekine bastığını gördüm.” Hz. Peygamber, ne kadar yorgun olsa da Hz. Aişe’ye değer verdiğini göstermek için yorgunluğunu göz ardı ederek Hz. Aişe’yi beklemiştir.

Yine Hz. Aişe, Peygamber Efendimizin nezaketini şu sözlerle aktarmıştır: “Rasulullah, hanımlarıyla baş başa kaldığında insanların en nezaketlisi ve güler yüzlüsüydü. Eve girişinde mutlaka hanımına selam veren Peygamberimiz, geceleyin geldiği takdirde uyuyanı uyandırmayacak fakat uyanık olan bir kimsenin duyabileceği bir sesle yine selam vererek içeri girerdi.” diyor.

Bir gün Hz. Aişe, Peygamberimize şu soruyu sordu: “Ya Rasulullah, bana olan sevgin nasıldır?” Peygamberimiz: “Kördüğüm gibidir.” diye cevap verdi. Aradan zaman geçince Hz. Aişe yine sordu: “Kördüğüm nasıldır?” Peygamberimiz “İlk günkü gibidir.” diye cevapladı.

Peygamberimiz sadece hanımlarına değil, kız çocuklarına ve sahabe hanımlarına da çok merhametli ve sevgi dolu davranırdı. Ensar hanımları “O, bize bizden daha merhametliydi.” demişlerdi. Efendimiz gittiği seferlerden döndüğünde ilk önce kızı Hz. Fatıma'nın evine uğrardı. Hz. Fatıma onu ziyarete geldiği zaman ayağa kalkar ve onu alnından öperdi. Ashabına, çocuklarına hediye dağıtmaya kız çocuklarından başlamalarını tavsiye ederdi.

Bir şahıs, Rasulullah Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem’e gelerek “Kendisine en iyi davranmam gereken kimdir?” diye sordu. Rasulullah Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem “Annen!” buyurdu. O sahâbi “Ondan sonra kimdir?” diye sordu. Efendimiz, “Annen!” buyurdu. Sahâbi tekrar “0ndan sonra kim gelir?” diye sordu. Allah Rasülü yine “Annen!” buyurdu. Sahabi tekrar “Sonra kim gelir?” diye sorunca Rasul-i Ekrem Sallallahu Aleyhi ve Sellem bu sefer “Baban!” cevabını verdi.” (Buhari, Edeb, 2)

İslamiyet’te kadına ev geçimi vb. yüklenmediği gibi hanımların miras ve mülkiyet hakları da vardır. Kadınlar, vazife ve hassasiyetlerine uygun işler yapabileceği gibi sahip olduğu mallar üzerinde tasarrufta özgürdürler. Biliyoruz ki Hz. Hatice ticaretle uğraşan bir kadındı. Sevde ve Zeyneb validelerimiz deri işleri yaparak para kazanırdı. Görüyoruz ki İslamiyet’te kadın belirli şartlar altında çalışabilir, ticaretle uğraşabilir.

İslamiyet, kadına evlilik konusunda da birçok hak tanımıştır. Diğer topluluklarda kadın rızası olmadan evlendirilirken İslamiyet’te kadının rızası çok önemlidir. Nisa suresi 19. ayette şöyle buyrulmuştur: “Ey iman edenler! Kadınlara zorla vâris olmanız size helal değildir. Apaçık bir edepsizlik yapmadıkça onlara verdiğinizin bir kısmını ele geçirmeniz için de kadınları sıkıştırmayın. Onlarla iyi geçinin. Eğer onlardan hoşlanmazsanız (biliniz ki) Allah’ın hakkınızda çok hayırlı kılacağı bir şeyden de hoşlanmamış olabilirsiniz.”

Kadınlara evlilik hayatında maddi sorumluluk yüklemeyen İslam, olası bir ayrılık durumunda kadınlara mehir hakkı da tanımış ve kadının ekonomik olarak zora düşmesinin önüne geçilmiştir. Nisa suresi 4. ayette şöyle buyrulmuştur: “Kadınlara mehirlerini gönül rızası ile (cömertçe) verin, eğer gönül hoşluğu ile o mehrin bir kısmını size bağışlarlarsa onu da afiyetle yiyin.”

Örneklerden de anlaşılacağı üzere İslamiyet, her alanda olduğu gibi kadın hakları konusunda da diğer millet ve devletlerin önüne geçmiş, insanlığın sorunlarına köklü çözümler getirmiştir. Günümüzde İslam’ın hükümlerinden uzaklaşıldığı için kadın, Cahiliye Devri’ndeki konumundan daha aşağı konuma gelmiştir. Günümüzde kadın; ekonomik sorumluluklar altında ezilmiş, tecavüz ve katliamların kurbanı olmuş, sömürgecilerin bombaları altında yaşama hakkı elinden alınmış bir konuma gelmiştir. Kadını hak ettiği konumuna tekrar getirecek olan da elbette İslam’dır.

Rümeysa Babayiğit

İSLAMİYET’TEN ÖNCEKİ TOPLUMLARDA KADININ YERİ VE İSLAM’IN KADINA VERDİĞİ ÖNEM

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Bilim Erzurum'da düzenlenen "Gençlerle Buluşma" programına katıldı.

470214114_1148161183976505_6602230803017759813_n.jpg

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Bilim Erzurum'da düzenlenen "Gençlerle Buluşma" programına katıldı. Programda gençlerin artık evlenmediğine değinen Erdoğan, Türk milletinin aile kavramının ayrı bir kutsiyeti olmasına rağmen gençlerin evlenmek istemediğini vurgulayarak gençlerin eş beğenmediklerini ifade etti.

Aile kurmak; sevgi, saygı ve muhabbetle dolu bir yuvaya sahip olup çocuklarının olmasını istemek her insanın fıtratında olan ve hayalini kurduğu bir gerçek iken zamanın gençleri neden evlilikten kaçıyorlar veya geç evlilik yapıyorlar?

Bunun en büyük sebepleri içinde bulunduğumuz ekonomik koşulların aile kurmayı zorlaştırması, İslam’dan uzaklaştıkça yozlaşan evlilik anlayışı ve beraberinde gelen sorumsuzluk, ahlaki çöküntü, aldatmalar, haramın kolay ulaşılır olması, evliliğe menfaat eksenli yaklaşımlar, ömür boyu bitmeyen nafaka endişesi, miras ve buna benzer pek çok sebep sayabiliriz. Batılı hayat tarzı ve nizamları esas alınarak Müslümanlara dayatıldığından beri gençlerin evliliğe meyili azaldığından aile yapısı bozuluyor ve problemler artarak var olan yuvalar da yıkılıyor.

Evlenmeyen gençler, eş beğenmedikleri için değil, kapitalist toplumda ölçü olan yeterli şartlara sahip olamadıkları için evlenemiyorlar. Demokrasi ile batıdan gelen hak ve özgürlükler gençlere sevimli gösterildiği için evlenmiyorlar. Ev kuracak maddi birikime sahip olamadıkları için evlenemiyorlar. Yıllardır beyinlerine işlenen “bekârlık sultanlıktır” sloganıyla sultan olacakları aldatmacası yüzünden evlenmiyorlar. Bekârlığa özendiren diziler, gündüz programları, sosyal medya aracılığıyla yayılan zehirli fikirler sebebiyle evlenmiyorlar. Yine batı kaynaklı feminizm, cinsiyet eşitliği gibi kadın ve erkeğe düşen sorumlulukları sorun haline çeviren fikirler yüzünden evlenmiyorlar. İşte bütün bu safsatalar yüzünden inancını ve değerlerini kaybeden gençler, evlenmeye mesafeli durmak zorunda kalıyorlar.

Evlilik; İslam’a göre her iki cihan saadetini sağlayan, kadın ve erkeğin birbirlerine olan fıtri meyillerini helal yoldan doğru bir doyuma yönlendiren ve her iki cinsi de koruyan bir müessese iken bugün kapitalizmin yetiştirdiği gençler evlilikten korkar hale gelmiştir. Problem gençlerde değil, onların üzerine tatbik edilen evliliği mutluluk kaynağı ve yaşama sevinci değil, sırtına yüklenecek yük olarak gösteren bozuk fikirlerdedir.

İki cinsin evlilik yolu ile birleşmesinin asıl gayesi sükûnet, huzur, güven ve yakınlıktır. İnsan hayatında evlilik, ciddi önemli bir dönüm noktası, hukukî bir sözleşmedir, gelip geçici bir zevk ve eğlence değildir. Aile, toplum hayatına vücut ve can veren en küçük birimdir. Aile, ferde sorumluluk duygusunu kazandırdığı, yalnızlık hissini yok ettiği için, onu daha kuvvetli bir şekilde hayata bağlar. Ailede paylaşılan huzur ve mutluluk da insanın yaşama sevincini artıran önemli bir etkendir. İslam erken yaşlarda evlenmeyi teşvik ederek aile içinde ilişki ve bağlara önem verdiği gibi boşanmaları da belli şartlara bağlayarak evlilik akdinin ciddiyetini göstermiştir.
Allah (svt) şöyle buyurmaktadır;
**“Allah’ın ayetlerinden biri de kendileriyle kaynaşmanız için, size kendi nefislerinizden eşler yaratması ve aranıza sevgi ve merhamet koymasıdır.” (Rum, 30/21)**
Rasulullah (sav) şöyle buyurmaktadır:
***"Evleniniz, çoğalınız, çünkü ben kıyamet gününde sizin çokluğunuzla iftihar edeceğim." (Beyhakî, VII/81)*** 

Gençler Artık Evlenmiyorlar

Gelip geçici olan dünya hayatında güven ne kadar önemli bir kavramdır. 

470230367_1147843584008265_5438508098932235912_n.jpg

Gelip geçici olan dünya hayatında güven ne kadar önemli bir kavramdır. Kısacık yaşantını kaliteli, mutmain geçirebilmenin dayanağı bu kavramdır. İş yerinde, arkadaş çevresinde veya aile içinde güvenin olmadığını düşünün. Düşünmesi bile insana huzursuzluk veriyor değil mi? İnsan güven duyduğu bir ortamda, güven duyduğu insanlarla yaşamak ister. Bu yaşamın içinde Allah’a (svt) güven olduğu vakit işte o zaman fert bazında hakiki saadete ulaşılmış olur.

Güvenin oluşması için dayanağı tanımamız gereklidir. Örneğin bir arkadaşımıza çok güvenmemizin sebebi onu veya onun taşıdığı fikirleri tanımamızdan geçer. Biliriz ki o her sıkıntımızda yardımımıza koşar, arkamızı döndüğümüzde gıybetimizi yapmaz, sadece hayrımızı düşünür ve asla ihanet etmez. Allah’a (svt) güvenin olması için de Allah’ı tanımak gerekir. Allah’ı tanımaz bilmezsek O’na olan tevekkülü hayatımızın neresine oturtacağız? Allah’ın Er-Rauf, Es-Sabur, Er-Rakib, Es-Semi, El-Basir vb isimlerinin anlamlarını bilmezsek birinin herhangi bir sıkıntımızda “Allah’a güven” nasihati kalbimize nasıl tesir edecek? Zira o kalp güven duyacağı dayanağı tanımıyor. Tanımadığına nasıl güvensin?

Bu kısa açıklamadan sonra Sednaya hapishanesinden özgürlüğüne kavuşan o mübarek kadınlara gelelim. Akıl almaz işkencelerden geçtiler, “Allah aşkına yapma” çığlıklarına karşılık “Burada Allah yok” sözlerini alıp tecavüze uğradılar, o insan dışı varlıkların çocuklarına hamile kaldılar, günlük sadece birkaç kaşık yediler, senelerce güneş görmediler ama o mübarek, şerefli kadınlar Allah’ı (svt) hiç terk etmediler. Özgürlüklerine kavuştuklarında hepsinin üzerinde (hani bazı kadınların o modaya uymuyor diye veya kocası öyle giyinmesine izin vermiyor diye giyilmeyen) Allah’ın emri olan başörtüsü, cilbab ve dillerinde ise “Allah-u Ekber” nidaları vardı. Yaşadıkları tüm vahşete rağmen şükrettiler ve ilk yaptıkları ise şükür secdesine kapanmak oldu.

Bu neyi gösteriyor biliyor musunuz? Tüm yaşadıkları zorluklara rağmen Allah’a (svt) ve O’nun planına güvendiler. “Allah bizi unuttu” demediler “Allah büyüktür elbet bir gün bizleri bu zindandan çıkartacaktır” dediler. Buna inandılar çünkü kalplerinde güven duydukları Allah’ı (svt) çok iyi tanıyorlardı. Biliyorlardı ki, Allah (svt) kulunu yalnız ve yardımsız bırakmaz. Biliyorlardı ki, Allah (svt) her sıkıntıdan sonra ferahlık, her karanlıktan sonra bir aydınlık verir. Biliyorlardı ki, yaşadıkları zorlukların karşılığında ebedi Cennet ve Rahmanın rızası vardır. Güçlü ve kuvvetli girdiler senelerce esarette kaldılar, belki fiziksel olarak çöktüler ama aynı güç ve kuvvetle çıktılar. Ne imanlarını ne de haysiyet ve onurlarını kaybettiler.

İşte bu dik duruşun, güç ve kuvvetin arkasında yatan sır; Allah’a (svt) olan tevekkülden kaynaklanıyordu. Bu güven onları Allah’tan (svt) ve O’nun emir ve yasaklarından biran olsun uzaklaştırmadı.

Şimdi kendi kendimizle hesaplaşma zamanı Ey Müslüman Kadınlar!

Sahabi kadınlardan örnek verildiğinde “ama onlar Rasulullah’ın zamanında yaşıyorlardı biz onların seviyelerine nasıl ulaşacağız?” diyenler bakın bu mübarek kadınlar bizim zamanımızda yaşıyorlar, bizler gibi onlar da görmediler Rasulullah’ı ama iman ettiler. Kimi Hz. Sümeyye oldu, kimi Hz. Sumeyra. Hayat gayelerini kavradılar. Zorluk ve ferahlıkta sadece Allah'a (svt) güvenmeleri gerektiğini idrak ettiler. Bunu sadece dil ile söylemediler, tevekkülü iliklerine kadar yaşadılar.

Şimdi bizlere ne oluyor da bu kadar rahatlığın içinde Allah’a (svt) itaatten uzaklaşabiliyoruz? Yarın benzer şeyler bizim başımıza geldiğinde Allah’a (svt) güvenebilecek miyiz? Teslim olabilecek miyiz O Rahman’a? Eğer Allah’ı (svt) tanımaz O’nun nizamı doğrultusunda yaşamazsak güven nasıl gerçekleşecek?

Öyleyse Sednaya kadınları bize iman ve tevekkülü hatırlatsın. Zalim otoriteler karşısında dik duranın elbet kazanacağı müjdesini hatırlatsın.

Sednaya Kadınlarının Dik Duruşunun Sırrı: “Allah’ın Planına Güvenmek”

Dün sabah saatlerinde muhaliflerin Şam’ı aldığı ve 54 yıllık Esad Ailesi iktidarının sona erdiği haberleriyle uyandık. Esad ülkeden kaçarken muhalifler ise Cumhuriyet Sarayı ve Genel Kurmay binasındalardı.

469449487_1141077111351579_8702088882934570405_n.jpg

Dün sabah saatlerinde muhaliflerin Şam’ı aldığı ve 54 yıllık Esad Ailesi iktidarının sona erdiği haberleriyle uyandık. Esad ülkeden kaçarken muhalifler ise Cumhuriyet Sarayı ve Genel Kurmay binasındalardı.

Baas rejimi ve ardından gelen Hafız Esad’la beraber Suriye halkı zulmün her çeşidini tatmış durumdaydı. Ardından gelen oğul Esad ise zulümde babasını aratmayacak politikalar izlemekten kaçınmadı.

Beşşar Esad Arap baharıyla beraber reform isteyen halkına yaptığı ka*tliamlar, i*şkencelerle hafızamıza kazındı. Yüzbinlerce sivili kimyasal saldırılarla ö*ldürdü. Kendi halkına yaptığı zulümde, siyonistleri aratmayan politikalar izledi. Ülkesini yıkılmaz korku duvarlarıyla ördü ve nihayetinde o da ABD tarafından kullanılıp bir kenara atılmış diktatörler kategorisinde yerini aldı. Ellerinde yüzbinlerce Müslümanın k*anı olan bu satılık lider bir gün korku duvarlarının yıkılabileceğini düşünmemişti.

Muhaliflerin kontrolü ele geçirmesinden ve rejim güçlerini etkisiz hale getirmelerinin ardından rejimin acımasız yüzü tüm gerçekliğiyle ortaya çıktı. Muhaliflerin ülkedeki esirleri serbest bırakmasının ardından, gözler Esad’ın Guantanamo’su diye isimlendirilen Sednaya Cezaevi’ne çevrildi. Yüzbinlerce esirin güneş ışığı görmeden tutsak bırakıldığı bu cezaevinin ne denli korkutucu olduğu, Suriyelilerin “Kızıl Hapishane” isimlendirmelerinden anlaşılıyor. Genellikle siyasi ve fikri suçluların kapatıldığı bu zindandan kurtulabilenlerin sayısı yüzde on.

Cezaevinin yeraltı hücrelerinde binlerce insan hala tutsak halde kurtarılmayı bekliyor. Serbest bırakılan insanların ise 24 yıl önce ö*len Hafız Esad'ın ö*lümünü bilmedikleri, akıllı telefonun icadından haberleri olmadığı anlaşıldı. Bu insan mezbahası cezaevinden kurtulanların yaşadığı şaşkınlık ve korku bizlere rejimin görünenin çok daha fazlası olduğunu gösterdi. 5 yıl güneş ışığı görmediği zindandan kurtulan esirlerin kendilerini kamerada gördükleri an yaşadıkları şaşkınlık utanç vericiydi. Kadınların ve muhtemelen o cezaevinde dünyaya gelmiş çocuklarının ne yapacağını bilmez halleri haberlerde yerlerini aldı.

Cezaevi tanıklarının verdiği demeçler ise k*an dondurucu boyuttaydı. 13 yıl Sednaya Cezaevi’nde kalan bir kadın şu ifadeleri kullanıyor:
“19 yaşında genç bir kız olarak girdiğim cezaevinden, 32 yaşında babasını bilmediğim çocuklarımla çıktım.”
Başka bir mahkumun ise;
“Dışarıdayım anne, dışarıdayım. 14 yıl sonra, özgürüm yemin ederim özgürüm.” ifadeleri o zindanlardan kurtulma ihtimallerinin çok düşük olduğunu gözler önüne seriyor.

Şu ana kadar Kızıl Cezaevinin ilk yeraltı katından 30.000 Suriyeliye ulaşıldı. İkinci katında 80.000 ve üçüncü katında yani rejimin en tehlikeli diye isimlendirdiği muhalif mahkûmların sayısının ise 30.000 olduğu tahmin ediliyor. Her türlü işkence ve infazın yaşandığı bu cezaevindeki tutuklu sayıları dikkate alındığında rejimin Muhaberat’la tüm ülkeyi korku, baskı ve i*şkenceyle susturduğu anlaşılıyor.

Müslüman halkların başındaki satılık liderlerin ülkelerinde nasıl bir politika izlediklerini bir kez daha görmüş oluyoruz. Korumaları gereken Müslüman halka, Nazilerden beter zulümler yaparak koltuklarını güvence altına almışlar.

Müslümanların tüm yaşanan zilletten ders çıkarmaları, Allah ve Resulü’nün razı olduğu sistem gelene kadar güvene kavuşamayacakları bir hakikattir. Esad rejiminin devrilmesi tek başına Müslüman halkı kurtaracak bir gelişme değildir. Laik-demokratik sistemden uzak, federal yapılara meyletmeden 14 yıl önceki devrim ruhuna dönmeleri ve İkinci Raşidi Hilafet’le zaferlerini taçlandırmaları gerçek kurtuluş olacaktır.

Sednaya Cezaevi’nin zincirlerini kıran Allah (svt) Gazze, Doğu Türkistan, Myanmar’daki hücrelerin de zincirlerini kırsın. Masum Müslümanlara kurtuluş sevinci yaşatan Allah (svt), tüm zulüm altındaki Müslüman kardeşlerimize de kurtuluş sevincini tattırsın. Şam’ın kurtuluşunu nasip eden Allah (svt), gerçek bir zaferle bu ümmetin evlatlarını tüm hegemon güçlerin pençelerinden kurtarsın. İkinci Raşidi Hilafet’in kurulmasıyla bizleri gerçek muzafferlerden kılsın.

YERALTINDAKİ İ*ŞKENCE MERKEZLERİ

Kapitalist sistem içerisinde yaşayıp giderken “halkın hayatının nasıl olduğunu merak eden yöneticiler ve zenginler var mıdır acaba”

468808702_1507361266638595_7652467593582358326_n.jpg

Kapitalist sistem içerisinde yaşayıp giderken “halkın hayatının nasıl olduğunu merak eden yöneticiler ve zenginler var mıdır acaba” diye sormaktan kendimi alamadım. İslam Devleti zamanında Hz. Ömer (ra) devlet yöneticisi iken Fırat’ın kenarında bir koyun kaybolsa hesabını verememekten endişe duyuyordu. Müslüman olan yöneticiler de bugün Ümmet için o koyun kadar endişeleniyorlar mıdır? Ümmetin bir derdi var mı, nasıl yaşamaktadırlar diye merak ederler mi? Kendi gözlemlerim doğrultusunda bazı değerlendirmeler yapmaya çalışacağım inşallah.

Son günlerde enteresan haberler duyar olduk. Örneğin geçen haftalarda Bursa’nın İnegöl ilçesinde kaybolan bir vatandaşın, arama ekipleriyle birlikte kendini arıyor olması günün en çok okunan trajikomik haberiydi. Bugün yine ona benzer bir haber; Balıkesir’in Bandırma ilçesinde gece saatlerinde bir şahsın, sahilde ailesiyle yaptığı görüntülü telefon görüşmesinde denize atlayarak intihar edeceğini söylemesinden sonra, kayıp ihbarı üzerine emniyet güçleri, sahil güvenlik ekipleri, 911 arama kurtarma ekipleri ve Balıkesir Büyükşehir Belediyesi Bandırma İtfaiye Ekipleri tarafından kordonda yaklaşık 3 saat arandıktan sonra arkadaşının evinde uyurken bulunmuş olmasıydı.

Yukarıda aktardıklarım “bazen güleriz ağlanacak halimize” denilecek türden sadece iki tanesiydi. Belki gerçek anlamda haber değeri bile yoktur. Halk her gün buna benzer pek çok olay yaşamaktadır. İnsanların kafası karışık. Kapitalist sistemin onları mecbur bıraktığı zorlu hayat şartları içerisinde yaşam mücadelesi verirken ne yapacaklarını bilemeyecek kadar şaşkın ve çaresizlik içindeler. Bozuk çarkın içerisinde savrulup giden insanlar, akli değerlerini koruyup muhafaza etmekte zorlanıyorlar. Kapitalist sistem, insanları İslami değerlerden uzaklaştırırken ruh ve baden sağlığını da elinden almakta, insani değerlerden de uzaklaştırmaktadır. Hatay’da bir erkek elinde satırla bir kadını kovalıyor. Kadın kaldırımda tavla oynayan beş erkek yardım etsinler diye yanlarına kaçıyor. Adamlar “bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” misali hiç istifini bozmuyor.

İslam; insanın Rabbiyle, kendisiyle ve diğer insanlarla ilişkilerini en mükemmel şekilde düzenlerken kapitalist sistem de en berbat şekilde bozmaya devam etmektedir ve bunun dozu gittikçe artmaktadır. Her yeni gelen yıldan geriye doğru baktığımızda geçmişteki günlerimizi özler olmaktayız. Anne-babalar olarak kendi çocukluğumuzdaki sevgi, saygı, güven, huzur vb. güzellikleri evlatlarımıza aktarmak istediğimiz halde sistemin tuzakları buna engel olmaktadır.

Geçen gün katıldığım bir eğitimde, üniversite mezunu ve aynı zamanda pek çok eğitim sertifikası almış genç bir kardeşle sohbet ederken iş bulamadığından yakındı. Sistemin yeni nesili ne kadar karamsar ve umutsuz bir hale getirdiğinin sadece bir örneği olan o kardeşimiz, henüz yirmili yaşlarda bir genç olduğu halde yüzünde ihtiyarlamış gibi bir görüntü vardı. Üniversiteyi bitirenler için yeterli istihdam olmayınca mezun olan gençler neye tutunacağını, nasıl çalışıp iş hayatına atılacağını bilemez durumdalar. Genç işsizlik oranı rekor kırıyor. Gençler mutsuzlar, umutsuzlar, huzursuzlar. Onca emeklerinin, çabalarının, eğitim hayatı boyunca yaptıkları masrafların heba olup gitmesi onların üzülmesine sebep olmaktadır.

Toplumda sadece gençler değil, çocuklar ve yaşlılar da mutsuz, endişeli ve karamsar bir halet-i ruhiye içerisindeler. Çünkü bu kapitalist sistemin çözümsüzlükleri artık insanların canına tak etti. Günden güne giderek artan hayat pahalılığı, işsizlik, eğitim, sağlık, vb. konularda insanlar devletten yeterince hizmet alamamaktadırlar. Zengin ile fakirin hayat tarzları ve alım gücü arasındaki uçurum her geçen gün daha da artmaktadır. Tüm kesimlerin alım gücünü artıracağız diye söylemlerde bulunan devlet yetkililerinin sözleri de daha önceden halka verilen vaatler gibi çoğunlukla askıda kalmaktadır. İnsanların alım gücünün azalmasını da küresel iklim krizi ile örtbas etmektedirler. Eğer dünyada küresel iklim krizi varsa zengin-fakir ayırımı yapmadan herkesi aynı şekilde etkilemesi gerekmez mi? Fakat zenginler daha zengin fakirler daha fakir oluyorsa dünyanın yeraltı ve yerüstü varlıklarının dağılımında büyük bir haksızlık ve adaletsizlik var demektir.

Rivayet edildiğine göre; 1789 yılında Fransız halkı kuru ekmeğe dahi muhtaç durumdayken fakir kadınlar, hükümetin değişmesi yönündeki taleplerini Kral’a duyurma adına Versailles Sarayı önünde yürüyüş yapıyorlarmış. Söylentiye göre, yanındaki kişilere, “kadınların ne istediğini” soran Kraliçe Marie Antoinette’e, “ekmek istiyorlar” denilmiş. Ve o da bu söze “ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler” karşılığını vermiş. XVI. Louis’nin taç giyme töreni, Paris’teki ekmek kıtlığının doruğa ulaştığı esnada, Reims’de gerçekleşmiştir. Bu dönemde söylenmiş olan, “Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler!” tabiri yöneticiler, sarayda yaşayanlar, zenginler ve fakir halk arasındaki uçurumu ifade etmek için kullanılan bir tabir olmuştur.

Sayın Cumhurbaşkanı “Almanya’da, Fransa’da yiyecek bulamıyorlar, Elhamdülillah Türkiye’de böyle bir sorun yok.” demiştir. Bugün Türkiye’de yaşayan insanlar; halk için Tarım Kredi Kooperatifleri marketi açarak piyasa fiyatlarına göre daha hesaplı diye reklam yapan, sarayda yaşayanların “itibardan tasarruf olmaz” şeklinde sözlerine şahit olmaktadırlar. Üstelik Sayın Cumhurbaşkanı örnek bir alışveriş yaparak yeni marketlerin tasarruflu oluşunu da ispatlamaya çalışmıştır. Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın hafta sonu alışveriş yaptığı Tarım Kredi Kooperatifleri marketinde fiyatların piyasa fiyatlarına göre daha uygun olduğunu ifade ettiğini hatırlatan Akbaşoğlu, Türkiye genelinde bu marketlerin binin üzerinde yaygınlaştırılacağı ve bu manada, daha kaliteli ve daha ucuz ürünlerin halkımıza sunulacağı müjdesini (!) vermiştir.

Sofradan en fazla pay alanlar, karnını zor doyuran halka kanaatkâr olmalarını tavsiye ediyor. Karnını tıka basa doyuranlar, açlara seslenip güzel günlerden bahsediyor. Ancak ne var ki bu hesaplı alışveriş miktarı da halkın alım gücünün üstündedir. Aylık 2800 TL asgari ücret alan insanların haftalık 1000 TL’lik alışveriş yapmak gibi bir lüksü yoktur. Yani kısacası halk, devletin belirlediği açlık sınırının altında ezilmektedir. Akşamüzeri pazar yerlerindeki kalıntıları toplayan insanlar, oradan milli gelirden kendi paylarına düşen miktarı aramaya mı gidiyorlar? Kısacası insanlar aç aç!
Halkın hayatı, yöneticiler ve zenginler gibi kolay değil. Yaşam şartlarının bütün zorluğu fakir insanları eziyor. Zenginler “nerede ne yenir”, “hangi tatil beldesine gidilir” diye keyfi tercihlerle meşgulken fakir halk “ayın sonunu bu maaşla nasıl getiririz” düşünmekten saçları ağarıyor. Sonra da “tuzu kuru” olan birtakım insanlar TV’de, sosyal medyada çıkıp halka öğütler veriyor. Halkın içinde bulunduğu zorlukları uzaktan değerlendirip de nasihatte bulunmak ne kadar da kolay!

İnsanların içinde bulunduğu bu kara tablonun bir çıkar yolu, bir çözümü elbette ki vardır ve o ancak adaleti tarihe altın harflerle yazılmış olan, halkının yemediği yemeği kendine çok gören, Hz. Ömer’ler gibi infak etmekte yarışan zenginler ve yöneticileri olan İslam Nizamının tatbik edildiği Hilafet Devleti’dir. İman eden bütün Müslümanlar Hilafet Devleti’ni kurmak için çalışmalıdır.

اَللّٰهُ وَلِيُّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُواۙ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِۜ وَالَّذ۪ينَ كَفَرُٓوا اَوْلِيَٓاؤُ۬هُمُ الطَّاغُوتُۙ يُخْرِجُونَهُمْ مِننَ النُّورِ اِلَى الظُّلُمَاتِۜ اُو۬لٰٓئِكَ اَصْحَابُ النَّارِۚ هُمْ ف۪يهَا خَالِدُونَ۟
**“Allah, iman edenlerin dostudur, onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. İnkâr edenlerin dostları ise şeytânî güçler olup onları aydınlıktan karanlıklara sürüklerler. Onlar cehennemin yoldaşlarıdır ve orada ebedî kalacaklardır.” [Bakara 257]**


HALKIN HAYATI NASIL GİDİYOR?

Kendisi son günlerde konuk olduğu bir programda verdiği röportajla gündeme gelmişti.

468698431_1506713323370056_2232199311218697202_n.jpg

Fatma Büşra Ayaydın…

Namıdiğer “Çakırın kızı”…

Kendisi son günlerde konuk olduğu bir programda verdiği röportajla gündeme gelmişti. Röportajında şöhreti ve parayı sadece Allah’ın (svt) rızasını kazanmak için terk edip oyunculuğu bırakarak 21 yaşında tesettür ve namazla birlikte hayatının nasıl değiştiğini anlattı.

Bende 22 yaşında genç bir kardeşiniz olarak 21 yaşında radikal kararlar alarak hayatını bütünüyle değiştirmiş olan Büşra Ayaydın başta olmak üzere Ümmetin gençlerinin yaşamış oldukları huzursuzluğun asıl nedenine dikkatlerinizi çekmek istiyorum.

Aslında Ayaydın, hayata bakış açısındaki bozukluk nedeniyle yaşadığı hayattan zevk alamayan, hayata geliş gayesini bilmeyen ve yaşamı hakkında herhangi bir amacı olmayan günümüz gençlerinden yalnızca bir tanesidir.

Kapitalizmin hayata hâkim olmasıyla birlikte gençler, insanın fıtratına uygun olmayan bu akideyi benimsediler ve hayatlarını bu akideye göre şekillendirdiler. Öyleki esası laiklik olan bu akide, insanın amellerinin ölçüsünü insan belirler, dedi ve bunun sonucunda da hayatını istek ve arzularına göre sürdüren, içgüdü ve uzvi ihtiyaçlarını herhangi bir nizama bağlı kalmadan, sınırlandırmadan dilediğince doyurma eğiliminde olan bir gençlik meydana geldi.

Hayatını kendi istekleri doğrultusunda düzenleyen bu gençlik yine de kendi inşa ederek yaşamış olduğu hayattan memnun olmadı. Bunu Fatma Büşra Ayaydın örneğinde de somut bir şekilde görebiliriz. Mal ve şöhrete sahipken bile yaşadığı hayattan rahatsız olmuş ve bunun sonucunda yaşadığı hayatı sorgulayarak değiştirmiş. Ayaydın hayatın asıl amacını şu şekilde dile getirdi:

*“Benim tek bir amacım vardı, o da Allah’ın (svt) rızasını kazanabilmek. Ölmeden önce en azından Allah’ın (svt) farzını yerine getirebilmek. Başka hiçbir şey düşünmedim.”*

Evet bugün gençlerin huzursuzluklarının kaynağı hiç şüphesiz İslam akidesinin onların kalbinde donmuş olmasıdır. Sıcak ve aksiyoner olmayan, donmuş bir akideye sahip gençler elbetteki huzursuz olacaktır.

Büşra Ayaydın’ın katıldığı programdaki sorulara verdiği net ve kendinden emin cevaplar onun iç dünyasındaki huzurun da yansımasıdır aynı zamanda. Çünkü İslam akidesi aklı ikna eden ve kalbi yatıştıran bir akidedir. Kapitalist ideolojinin kendisine sunduğu sınırsız imkanlara rağmen Ayaydın huzursuz olduğunu defaatle anlatıyor ve devamla gerçek huzuru İslam’da bulduğunu açıklıyor.

Burada dikkat çekmek istediğim bir konu daha var ki o da zaman zaman medyaya yansıyan intihar haberleri. Şöhretin zirvesinde ve bütün dünyevi zevklere ulaşma imkânına sahip insanların ansızın intihar ettikleri haberini duyar ya da okuruz sık sık. Doğru sorulara verilen doğru cevaplar hidayet ile son bulurken kimi zamanda o huzursuzluğun nedeni bilinmediği için soruları cevaplamak yerine intihar olayları ile karşılaşıyoruz.

Evet Kapitalist ideoloji sınırsız imkân ve sınırsız zevk verebilir ama onu sınırlayan bir fikirden yoksun olması onu ruhsuzlaştırıp kronik bir huzursuzluk ortaya çıkaracaktır. Bugün gençlerin farkında olmadan hayalini kurarak talip oldukları yaşantı tam anlamıyla bundan ibarettir.

Rabbimiz Kerim kitabında şöyle buyuruyor:

اَلَا بِذِكْرِ اللّٰهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُؕ

**“İyi bilin ki kalpler ancak Allah’ı anmakla huzura kavuşur.” [Ra’d 28]**

Evet, tüm bu nefsi arzularından sıyrılmayı başararak şöhreti elinin tersiyle iten, Rabbinin rızasını her şeyin üzerinde tutan Büşra Ayaydın kardeşimi bu seçiminden dolayı tebrik eder ve Müslüman kardeşi olarak kendisini, Allah’ı (svt) razı etmek için çıkmış olduğu bu yolculuğunda Rabbimizin rızasının tamamına ermesini niyaz eder ve kardeşimizi Müslümanları içerisine düşmüş oldukları bu kötü durumdan kurtararak İslami hayatı yeniden başlatmak amacıyla İkinci Raşidi Hilafet Devletinin ikamesi için çalışmaya davet ediyorum.

يَٓا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُٓوا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ

**“Ey iman edenler, eğer siz Allah'a (Allah adına İslâm a ve müslümanlara) yardım ederseniz, O da size yardım eder ve sizin ayaklarınızı sağlamlaştırır.” [Muhammed 7]**

لِمِثْلِ هٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ

**“Çalışanlar işte böyle bir kurtuluş için çalışsınlar.” [Saffat 61]**

Gamze DENİZ

ŞÜPHESİZ KALPLER ANCAK İSLÂM İLE HUZUR BULUR

İlişkilerin sağlam bir zemine oturtulması ve devam ettirilmesinde çok önemli bir unsur vardır.

468946298_1506714623369926_1059149528407081267_n.jpg

İlişkilerin sağlam bir zemine oturtulması ve devam ettirilmesinde çok önemli bir unsur vardır. O öyle bir şeydir ki eğer ortadan kalkarsa en iyi arkadaşlığı, en başarılı şirketi, en parlak ekonomiyi, en güçlü hükümeti ve dahi bir ideolojiyi yok edebilir. Diğer taraftan eğer geliştirilerek yükseltilirse hayatın her alanında benzersiz bir başarı ve bolluk oluşturabilme potansiyeli meydana getirir. Ancak tüm bunlara rağmen en az anlaşılan, en çok ihmal edilen ve zamanımızın en hafife alınan kavramı olarak karşımıza çıkmaktadır. Evet, bu şey güvendir. Güven, herhangi bir kaygı, kuşku ve tereddüt duymadan bağlanmak ve inanmak, kendini teslim edebilmektir. Güven duygusu, insanın en temel psiko-sosyal ihtiyaçlarındandır. Ferdi ve sosyal sağlık açısından da hayatiyet ifade eder. İnsanın bir şeye güvenmesi, varlığını huzurlu bir şekilde devam ettirebilmesi için gereklidir.

Üzerimize tatbik edilen kapitalist sistemde halkın siyasal sisteme, partilere ve genel olarak tüm kurumlara güvenlerinin azaldığı kanısı, özellikle son yıllarda yaygın bir kanı haline geldi. Şüphesiz ardı arkası kesilmeyen siyasi ve ekonomik krizler, medyada hiç eksik olmayan skandallar ve yönetme kapasitesi düşük hükümetler, insanların siyasal sisteme ve yerleşmiş kurumlara yönelik tutumlarındaki değişikliğin ve huzursuzluklarının sebepleri arasındadır. Kapitalist sistemde güven erozyonlarının yaşanması aslında şaşılacak bir durum değildir çünkü o, menfaati ölçü kabul eden ve her zaman krizlere gebe olan bir sistemdir. Ekonomideki kötü gidişat, alım gücünün zayıflaması, dünya servetlerinin zengin birkaç kişinin elinde toplanması insanların kapitalist ekonomiye olan güvenlerini günden güne yok etmektedir. Can ve mal güvenliğinin sağlanamaması, en temel ihtiyaçlardan olan barınma güvenliğinin temin edilememesi kapitalist sistemin gerçek yüzünü göstermektedir. Avrupa ülkelerinde evsizlerin sayısı her yıl artmaktadır. En iyi ekonomiye sahip olduğu düşünülen ABD’de bile 2020 yılının başında 580 binden fazla evsiz insan olduğu bildirilmiştir. Sokakta yaşayan bu insanların çoğunun uyuşturucu bağımlılığı ve sağlık sorunları bulunmaktadır. Bu da bize göstermektedir ki insanların akıl güvenliği uyuşturucu ile yok edilmeye çalışılmaktadır.

İsviçre’nin Davos kasabasında 50. kez düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu öncesinde bir anket yayımlandı. Anket, dünya genelinde çoğu insanın düşüncesinin kapitalizmin faydadan çok zarar verdiği yönünde sonuçlandı. Yaklaşık 20 yıldır on binlerce insanın temel kurumlara duyduğu güveni ölçen Edelman Güven Barometresi 2020 yılında ilk kez kapitalizmin nasıl değerlendirildiğine yönelik anket gerçekleştirdi. ABD, Fransa, Çin, Rusya gibi 28 ülkeden 34 bin kişiyle görüşülen ankette, katılımcıların yüzde 56’sının “kapitalizmin mevcut haliyle dünyaya faydadan çok zarar verdiğini” düşündüğü belirtildi. Ulusal bazdaysa kapitalizme olan güvenin en düşük olduğu ülkeler yüzde 75 ve 74’le Tayland ve Hindistan. Fransa da yüzde 69’la onları izliyor. Anketin ayrıca şu ana kadarki bir dizi benzer kaygıyı da doğruladığı görülmüştür. Bunlar arasında teknolojik ilerlemenin hızına ve iş güvencesizliğine dair endişeler, medyaya güvensizlik ve hükümetlerin günümüzün problemleriyle ilgilenmediğine dair algı yer almaktadır.

Keza son aylarda küresel sömürgeciler eliyle dayatılan ve oluşabilecek sorunlar karşısında sorumluluk almayan devletlerin aşı uygulaması, insanların sağlık güvencelerinin olmadığını da gözler önüne sermektedir. PCR testlerinin güvensiz olduğu gün gibi ortada olmasına rağmen haftada 2 kere test yaptırma zorunluluğu aşı olmayan bazı sektör çalışanlarından istenmektedir. Bu da halkın, devletin uyguladığı sağlık politikalarına olan güvenini sarsmaktadır. İnsana “insan” olarak değil de “üzerinden kazanç elde edilecek bir varlık” olarak bakmak kapitalizmin temelinden gelen bir bakıştır.

Kapitalizm insan aklından çıkma menfaatperest bir ideoloji olduğu ve en güvenilir varlık olan Allah Subhanehu ve Teâlâ’yı ve onun emniyetli nizamını toplumsal hayattan soyutladığı için insanlar arasında mutluluk ve huzuru tesis edememiştir. Önemsenmedikleri ve sırtını rahatça dayayacağı bir devletlerinin olmaması insanlarda güven duygusunun yitirilmesine yol açmıştır. Oysaki medeniyetler güven temeli üzerine kurulur ve ayakta kalırlar. Kapitalizm ise artık yerlerde sürünmektedir.

Eğer Müslümanlar insan türünün, aklının, haysiyetinin, canının, mülkiyetinin, dininin güvenliğinin yeniden tesis edilmesini istiyorlarsa el-Mü’min (emniyet ve güvenlik veren) olan Allah Subhanehu ve Teâlâ’ya ve onun el-Emin (inanılan, güvenilir) olan Peygamberinin (sav) vaadine güvenmeli ve bütün insanları emniyette kılacak Râşidî Hilafet Devletinin yeniden kurulması için çalışanlarla beraber çalışmalıdırlar. Bizlere düşen dinimize güvenmek, Rabbimize güvenmek, kapitalizmin ve onun küfrünün ve dalâletinin hayal kırıklığına uğrayacağına güvenmektir.

Unutulmaması gereken husus şudur ki; güven ve sığınma duygusunun insana gerçekten güven verebilmesi için sığınılacak kimsenin fâni olmaması gerekir. Bu duygu hiç ölmeyene, yokluğu düşünülmeyecek olana yönelik olmalıdır ki, kişiyi güçlü ve diri tutsun.

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذٖي لَا يَمُوتُ وَسَبِّـحْ بِحَمْدِهٖؕ
**“Ölümsüz ve daima diri olan Allah’a güvenip sığın.” [Furkan 58]**

وَعَدَ اللّٰهُ الَّذٖينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذٖينَ مِنْ قَبْلِهِمْࣕ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دٖينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناًؕ يَعْبُدُونَنٖي لَا يُشْرِكُونَ بٖي شَيْـٔاًؕ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
**“Allah sizden iman edip iyi iş yapanlara, kendilerinden öncekileri yeryüzünde iktidar kıldığı gibi onları da iktidar kılacağını, onlar için seçtiği dini (İslâm’ı) güçlendireceğini ve (geçirdikleri) korkularından sonra kendilerine güven sağlayacağını vadetmiştir. (Çünkü) onlar, bana kulluk eder; hiçbir şeyi bana ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kim inkâr ederse, işte onlar yoldan çıkanların ta kendileridir.” [Nur 55]**

Beş minik kalp durdu...

HALKIN HAYATI NASIL GİDİYOR?

ŞÜPHESİZ KALPLER ANCAK İSLÂM İLE HUZUR BULUR

KAPİTALİST SİSTEMİN EN BÜYÜK ARIZASI: “GÜVENSİZLİK”

EY MÜSLÜMAN, BU SEN DEĞİLSİN!

İSLAMİYET’TEN ÖNCEKİ TOPLUMLARDA KADININ YERİ VE İSLAM’IN KADINA VERDİĞİ ÖNEM

Gençler Artık Evlenmiyorlar

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz

Beş minik kalp durdu...

HALKIN HAYATI NASIL GİDİYOR?

ŞÜPHESİZ KALPLER ANCAK İSLÂM İLE HUZUR BULUR

KAPİTALİST SİSTEMİN EN BÜYÜK ARIZASI: “GÜVENSİZLİK”

EY MÜSLÜMAN, BU SEN DEĞİLSİN!

İSLAMİYET’TEN ÖNCEKİ TOPLUMLARDA KADININ YERİ VE İSLAM’IN KADINA VERDİĞİ ÖNEM

Gençler Artık Evlenmiyorlar

Sosyal Medya