472379637_1162506282541995_1836285143194366482_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Esenyurt Temsilciliğinin, Avcılar Merkez Ulu Cami Aksev Toplantı Salonu'nda gerçekleştirdiği programın sunuculuğunu Afife kardeşimiz üstlendi. Nazire kardeşimizin Kur'ân-ı Kerîm tilaveti ile başlayan program, Kübra Duman Hanımın sunumu ile devam etti.
Kübra Hanım, üç ayların kıymetinden bahsettiği sunumunda, Müslümanların bu kıymetli ayları, Allah'a yaklaşma konusunda paha biçilemez bir kıymette olduğunu, Peygamber Efendimiz ve Sahabelerinin bu rahmet ikliminin gelmesini sabırsızlıkla beklediğini, bizlerin de aynı hasret ve muhabbet ile bu rahmet ve mağfiret aylarını gönülden kucaklayıp her anını dolu dolu yaşamamız ve Rabbimizi razı etmek için azmetmemiz gerektiğini belirtti. Bireysel olarak gayretlerimizin yeterli olmadığını, toplumca hayra ulaşmanın, müslümanlarının hepsinin nazarında, bu kıymetli ayların hakettiği değer ile yaşanması gerektiğini, buna ulaşmanın yolunun ise İslami hayatı yeniden başlatmak için ikinci Raşidi Hilafet Devletini kurmanın hayat memat meselesi olduğunu belirterek sunumunu sonlandırdı. 
Programımızın son bölümünde Diriliş Mevsimi ve Hilafet isimli tiyatral gösterilerini sahneleyen genç kardeşlerimiz misafirlerimize duygu dolu anlar yaşattı.
Programımıza, olumsuz hava koşullarına rağmen, uzak yakın demeden yoğun bir katılımla destek veren değerli STK temsilcileri ve kıymetli misafirlerimizden Rabbimiz razı olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları - İstanbul/Esenyurt Temsilciliğinden, "Diriliş Mevsimi Üç Aylar" Konulu Panel - 2025

burs.jpg

Kur'an'ı Kerim tilaveti ile başlayan panelimiz, 
Tevekkül nedir, hayatımızda nasıl yer alması gerekiyor, tevekkül farzdır gibi konulara  Esma yağmur hocamızın değinmesi ile devam etti. Dua ile programımız son buldu.

Köklü değişim Bursa Kadın kolları olarak “Hayata tevekkül ile bakmak” konulu panel gerçekleştirdik. 

Sabiha Hanımefendi konuşmasında ilim ile âmil olmanın öneminden bahsetti.

471179547_1152030026922954_4856864864849800223_n.jpg

Sabiha Hanımefendi konuşmasında ilim ile âmil olmanın öneminden bahsetti. İlmin bir şeyi hakikati ile idrak etmek olduğuna, kulluğun Allah’a sorarak hayatı yaşamak olduğuna ve ilim olmadan öbür dünyanın hakikatinin kavranamayacağına dair konuları açıkladı.

Konuşmasının sonunda değerli okuyucular için kitaplarını imzaladı.
Bu güzel organizasyon ve davetleri için Okur-Der’e teşekkür ediyor ve çalışmalarında muvaffak olmalarını diliyoruz.

**“Kendilerine vermiş olduğumuz Kitab'ı hakkıyla okuyanlar, işte onlar ona iman ederler. Kim de onu inkâr ederse, artık onlar hüsrana uğrayanların ta kendileridir.” [Bakara, 121]**

Köklü Değişim Kadın Kolları Bursa Olarak Okur-Der İlim Ve Davet Derneği’nin Yazar Sabiha Ateş Alpat Hanımefendiyi Ağırladığı Programa İştirak Ettik.

Bağcılar Halk Sarayı’nda gerçekleşen etkinliğe, Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul Avrupa  temsilcilerimizin yanı sıra çeşitli sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri de katılım gösterdi

469354471_1138618968264060_8069240335861194533_n.jpg

Bağcılar Halk Sarayı’nda gerçekleşen etkinliğe, Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul Avrupa 
temsilcilerimizin yanı sıra çeşitli sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri de katılım gösterdi. Şehit 
Esma Biltaci’nin annesi Sena Biltaci'nin de konuşmacı olarak yer aldığı programda, halkımızın Gazze 
konusunda gösterdiği hassasiyet yoğun katılımla bir kez daha gözlemlendi.
Bu nazik davetleri için 
İyilik Derneği’ne teşekkür ediyor, programın hayırlara vesile olmasını Allah’tan niyaz ediyoruz.

Köklü Değişim Kadın Kolları, İyilik Derneği’nin Gazze Yararına Düzenlediği Kahvaltı  Programına İştirak Etti

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır olarak her ay Sivil Toplum Kuruluşlarının temsilcileri ile gerçekleştirilen toplantıya bu ay ev sahipliği yaptık

465070196_1113482500777707_332551375877006352_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır olarak her ay Sivil Toplum Kuruluşlarının temsilcileri ile gerçekleştirilen toplantıya bu ay ev sahipliği yaptık. Kıymetli STK temsilcilerine özel olarak hazırladığımız ““İsrail” Sorununa 10 Maddede Çözüm” önerisinin sunumu ve sinevizyon gösterimi yapıldı.

Katılımlarından ve desteklerinden ötürü teşekkür ederiz. Rabbimiz hayırlara vesile eylesin.

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır Ev Sahipliğinde Bu Ayki STK Toplantısı Gerçekleştirildi

İstanbul Fatih’te yürüyüş ve basın açıklaması yaptık. İstanbul Bağcılar Temsilciliğimizde “İhanetin Ve Zulmün Pençesinde Aksa Tufanı” başlıklı panel gerçekleştirdik. 

462240150_1089997819792842_7968336435638953501_n.jpg

İstanbul Fatih’te yürüyüş ve basın açıklaması yaptık. İstanbul Bağcılar Temsilciliğimizde “İhanetin Ve Zulmün Pençesinde Aksa Tufanı” başlıklı panel gerçekleştirdik. 
Diyarbakır'da "Sahipsizlik Girdabında Boğulan Gazze" ve Ergani’de “İhanet Çemberindeki Gazze Ve Çıkış Yolu” başlıklı paneller düzenledik.
Rabbim amellerimizi hayırlara vesile kılsın.

Köklü Değişim Kadın Kolları Olarak Aksa Tufanı’nın Yıl Dönümü Münasebetiyle Çeşitli Şehirlerde Paneller Ve Yürüyüşler Gerçekleştirdik.

Hakikat şu ki, Batı'nın Müslüman Ümmetin arasına soktuğu fitnelerden biri de ırkçılıktır. 

459710049_1072150978244193_13221537890765992_n.jpg

Hakikat şu ki, Batı'nın Müslüman Ümmetin arasına soktuğu fitnelerden biri de ırkçılıktır. Gayri İslami olan bu fikir, ne yazık ki bir asırdır Ümmetin bir araya gelmesine ve birbirine kenetlenmesine engel olan büyük etkenlerden biridir. Ancak bütün tuzaklara rağmen Müslümanlar, "İsrail'in" uyguladığı soykırıma sessiz kalamadı, yeniden Ümmet olma bilinciyle bir araya geldi ve bu Ümmetin dirilmesine vesile oldu, elhamdülillah.

Genelde işgal altında bulunan İslam beldelerinin kurtuluşunu, hususiyetle Kudüs'ü kendine dert ve dava edinen Müslümanlar bu ortak ülküde her zaman buluşacaklardır. Bu çerçevede, Bursa Gönülleri Platformu Kadın Birimi Başkanı İmrân Tezcan, İnsan Vakfı Temsilcisi Nuray Asa ve Mirasımız Kudüs Derneği Başkanı Esra Çakıcı Hanımefendileri temsilciliğimizde ağırladık. "Gazze İçin Birleşme Vakti" diyen misafirlerimizle samimi, içten bir atmosferde karşılıklı fikir alışverişinde bulunduk. Bu ziyaretlerinden dolayı misafirlerimize teşekkür ederiz. Rabbimiz hayra vesile eylesin. 

Bursa Sivil Toplum Kuruluşlarından Temsilciliğimize Ziyaret

458918794_1065757392216885_6157405742186230230_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Bursa Temsilciliği olarak gerçekleştirdiğimiz panelimiz Nisa Suresi  75 - 79. ayet-i kerimelerinin tilavetiyle başladı.
Konuşmacı Rabia Göker Hocamız   eğitimde, sosyal medyada, siyasette ve  askeri alanda işgal altında olan Ümmet için özetle şunları söyledi:
“Müslümanlar yaşam gayelerini, hayatlarının anlamını İslâm akidesi ve bu akideden çıkan kültür ile oluşturdukları zamanlarda tüm dünyada örnek ve güçlü bir toplum olarak varlık gösteriyorlardı.
Ne zaman ki kendi kültürüne yabancılaşıp Batı kültürüne hayranlık duymaya başladılar, işte o zaman zayıflayan İslâm ümmeti işgallerin merkezi oldu.
Kapitalist kâfir Batı, işgalini kalıcılaştırmak için önce kültürel işgali gerçekleştirdi ve sonra kimi bölgelerde katliamların yaşandığı askerî işgallere başladı.”
Hocamız, işgallerden kurtuluşun çözümü için ise şunları söyledi:
“Rabbimizden niyazımız, nesillerimizi, bütün alanlarda düşmanlarımızın elinde esir olmaktan kurtaracak 2. Râşidî Hilâfet Devletini bizlere bir an önce ikram etmesidir. Bu, uğrunda çalışılacak ölüm-kalım meselemiz olmalıdır. Zira gerçek anlamda maddi-manevi hürriyetimize ancak onunla kavuşuruz. Rabbimiz o günleri Ümmetimize yakınlaştırsın…”
Panelimiz  küçük kızlarımızın şiirleri ile devam edip dua ile son buldu. Katılım gösteren hanım kardeşlerimizden Allah razı olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları Bursa Temsilciliği “İşgal Altındaki Ümmet” Konulu Paneli Gerçekleştirdi

Asırlar boyunca dünyaya liderlik etmiş en hayırlı ümmettik. 

471491067_1153428750116415_8183525297660818446_n.jpg

Asırlar boyunca dünyaya liderlik etmiş en hayırlı ümmettik. Alemlerin Rabbinden gelen seçkin bir hidayete, büyük zaferlerle dolu şanlı bir tarihe, büyük bir geçmişe sahiptik. Cumhuriyetin ilanıyla birilikte o parlak ve şerefli günlerin çok uzağında, sömürgeci kâfirlerin egemen olduğu bir dünyada, derin bir geri kalmışlık ve ağır bir zilletin dayanılmaz yükü altında yaşamak zorunda bırakıldık. Bu büyük hüsrana yol açan nedenlerden biri de, İslam Ümmetine musallat olan “Yahudileşme eğilimi”dir.

Yahudileşme eğilimi, kısaca; dünya sevgisi nedeniyle Allah’ın (svt) hükümlerine itaat etmemek, Allah’ın hükümlerini beğenmemek, Allah’ın hükümlerini tahrif etmek, Allah adına hükümler uydurmak ve uydurulan hükümleri Allah’tanmış gibi göstererek Allah’a iftira etmek, Allah hakkında yalan uydurmaktır diyebiliriz.

Allah-u Teâlâ, Yahudilerle ilgili bu durumu şöyle açıklamıştır:

**“Allah’a verdikleri sözleri ve ettikleri yeminleri önemsiz bir dünya menfaatine satanlar var ya… işte onların ahirette hiçbir nasipleri yoktur. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara merhamet nazarıyla bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için can yakıcı bir azap vardır. Ehlikitap’tan bir grup, okuduklarını kitaptan sanasınız diye kitabı okurken dillerini eğip bükerler. Halbuki okudukları kitaptan değildir. Söyledikleri Allah katından olmadığı halde: ‘Bu Allah katındandır!’, derler. Onlar, bile bile Allah'a iftira ediyorlar.” [Âl-i İmran Suresi 77-78]**

Yahudilerle başlayan bu eğilim sonrasında Hıristiyanları daha sonra da özellikle Hilâfet’in ilgasından günümüze kadar geçen yüz yıllık süre içerisinde maalesef ki Müslümanları da etkisi altına almıştır. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem Efendimizin, söylediği; “Onları adım adım, karış karış takip edeceksiniz. Onlar bir kertenkele deliğine girseler, siz de onlarla birlikte gireceksiniz!” hadisi de bu gerçeği göstermektedir.

Yahudileşme eğiliminin en belirgin özelliği, hakka tabi olmamak, isyan edip reddetmek ve hakka isyanı meşrulaştırmak adına bahane ve mazeretler üreterek bu bahane ve mazeretleri öne sürerek batıla teslim olmaktır. Hakka tabi olanlar ve hak söz söyleyenler üzerinde baskı kurmak, onları değişik ithamlarla suçlamak, onları itibarsızlaştırmaya çalışmak ve onların aleyhinde kamuoyu oluşturmaya çalışmak da Yahudileşme eğiliminin görülen tavırlarındandır.

İslam Ümmetini oluşturan Müslüman halklar üzerindeki iktidar sahipleri, iktidar bürokrasisi, iktidara karşı çıkmayı, iktidarı eleştirmeyi, iktidarı muhasebe etmeyi, iktidara hak söz söylemeyi kendi çıkar ve menfaatlerine aykırı gören çevreler, Yahudileşme eğiliminin en fazla etkisi altında kalan gruplardır.

Yahudileşme eğiliminin etkisi altında olanlar, inançlarından hareket etmek yerine, hükümleri vakaya göre değiştirenler, çıkar ve menfaate, iktidar ve güce teslim olanlardır. Yahudileşme eğiliminin etkisinde olanlar gasıp Yahudi varlığı “İsrail”in Gazze’de bugüne kadar gerçekleştirdiği yıkım, katliam, mezalim ve soykırım karşısında harekete geçmeyip, yerlerinde çakılıp kalan iktidar sahipleri ile ordular ve onları savunanlardır.

Yahudileşme eğiliminde olanlar; şu günlerde de yaklaşmakta olan, miladi takvime göre yılbaşı/noel vb. kutlamaları kültürel değerlere aykırılık nedeniyle okullarda yasaklayıp yine o okullarda Allah’ın kanunlarını hiçe sayarak batı endeksli eğitim modeliyle İslam’ın güzide evlatlarının tertemiz zihinlerini kirletenlerdir.

Yahudileşme eğilimi, sadece İslam Ümmetinin İslam’dan uzaklaşmasına, zillete mahkûm olmasına ve geri kalmasına yol açmamış, aynı zamanda bütün insanlıkta sapkınlıklara, yozlaşmaya, toplumsal çöküntü ve buhranlara da yol açmıştır. Toplumda artan suç oranları, gençlerin mutsuz bir hayat sürmeleri, işsizlik, sağlık ve ekonomi alanlarındaki çöküntüler bu buhranın yansımalarından sadece birkaçıdır.

İnsanlığın ve Müslümanların en tehlikeli düşmanlarından biri olan Yahudilere benzeme ve Yahudileşme eğiliminin ortadan kalkması; ancak İslam Ümmetinin izzetli ve şerefli günlerine, Hilâfet’in İslam Ümmetine geri dönmesiyle mümkün olacaktır. Bunu mümkün kılmak ise biz Müslümanların çaba ve gayretine bağlıdır Öyleyse haydi bugünü milat olarak kabul edip İslam’ın var olduğu dönemdeki huzur ve güven ortamına, güç ve kudret sahibi günlerine geri dönmesi için var gücümüzle çalışmaya başlayalım.

**“De ki: “İşte bu benim yolumdur. Ben ve bana uyanlar bilerek Allah’a çağırırız. Allah’ın şanı yücedir. Ben, Allah’a ortak koşanlardan değilim.” [Yusuf Suresi, 108]**

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

EY MÜSLÜMAN, BU SEN DEĞİLSİN!

İslam; insanın yaratılışına uygun olarak hükümler getirmiş, kadın ve erkeği birbirini tamamlayan bir bütün olarak görmüştür. 

471201547_1150982367027720_1865598617048590281_n.jpg

İslam; insanın yaratılışına uygun olarak hükümler getirmiş, kadın ve erkeği birbirini tamamlayan bir bütün olarak görmüştür. Rum suresi 21. ayette “Onlara ısınıp kaynaşasınız diye size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve şefkat duyguları yerleştirmesi de O’nun delillerindendir. Doğrusu bunda iyi düşünen kimseler için ibretler vardır.” buyurularak erkek ile kadın arasındaki ilişkilerin niteliği de belirtilmiştir.

İslam’da insana insan olarak bakılır ve dil, ırk, soy, cinsiyet gibi özelliklere bağlı bir ayrım ya da üstünlük söz konusu olmaz. Kadın, erkekten üstün olamayacağı gibi erkek de kadından üstün değildir. İslam, üstünlüğü sadece takvada görür. İslam’dan önceki toplumlarda ise soy, köken, cinsiyet vb. nitelikler üstün sayılma sebebi olarak göze çarpmaktadır.

İslam’dan önceki toplumlarda kadının yerini anlamak için bazı toplumların incelenmesi yerinde olacaktır. Örneğin, Eski Yunanlarda kadın, pazar yerlerinde bir meta gibi satılırdı. Yunanlar kadını ticari bir mal hâline getirmişlerdi. Kadının bir eşyadan bir farkı yoktu. Alınıp satılan mallar gibi kadın da miras olarak bırakılabilir ve bir başkasına bağışlanabilirdi. Aynı zamanda Eski Yunan toplumu, kadını “Şeytan işi çirkin bir yaratık!” diye adlandırarak kadınlara kölelik dışındaki her şeyi yasaklamışlardı.

Hint toplumunda da durum farklı değildi. Bu toplumda kadının işi, kocasına hizmet etmekten ibaretti. Kadın, kocası öldüğü zaman dünyada bir işi kalmadığı düşünülerek kadının kendisini ateşe vermesi emredilirdi. Yani kadına en temel hakkı olan yaşama hakkı dahi verilmiyordu.

Yahudilerin bakış açısı kadını alçaltıcı bir konuma indirgemişti. Yahudi erkekler sabah dualarında kendisini kadın olarak yaratmadığı için şöyle dua ederlerdi: “Ezelî ilahımız beni kadın olarak yaratmadığın için sana hamdolsun.”

İslam gelmeden önce dünyada önde gelen ve bugünkü İran’ın ataları olan Sasani Devleti’nin kadınlarla ilgili tutumları akıl almaz nitelikler taşımaktaydı. Sasanilere göre bir erkek, kız kardeşiyle evlenebilirdi ve bu toplum içinde ayıplanmaz, aksine daha çok teşvik edilirdi.

Hristiyan âleminde durum daha da vahimdi. Hristiyanlara göre kadın, şeytanın oyuncağı olmuş ve Hz. Âdem’e (as) yasaklı meyveyi yedirerek asli suç denilen günahı işletmiştir. Hristiyanlar nazarında “Kadın günahın anası fesat ve fitnenin kaynağıdır ve bu sebeple cehennemin kapısıdır. O bizzat var oluşuyla utanılacak bir yaratıktır.” Hristiyanlarca kadının aşağılık bir varlık olduğu ve cehennemde en ağır azabı çekmesi gerektiği öne sürüldü.

Çin toplumunda kadının bir adı bile yoktu. Çinliler, kadınlara bir iki üç gibi sayılarla hitap ederlerdi. Kız çocuğuna hayvan nazarıyla bakarlardı.

Cahiliye Devri’nde ise Araplar, kadınları utanç kaynağı olarak görürlerdi. Herkesin bildiği gibi kız çocuklarını diri diri gömerlerdi, diğer dönemlerde ve toplumlarda olduğu gibi Arap toplumu da kadınlara eziyet ve işkence çektirirlerdi. Cahiliye insanları, kadınları zorla miras olarak alırlardı ve kocası ölen bir kadına ceketini ilk atan kimse ona şöyle derdi: “Ölünün malına olduğu gibi karısına da vâris oldum.” Böylece o kadın kayıtsız şartsız o kişinin malı olurdu.

Dünya üzerinde kadın hakkında bu denli iğrenç fikirler varken İslam, kadını geçmiş uygarlıkların hiçbirinde görmediği bir değere kavuşturdu. Kadını mal, köle, zevk ve eğlence aleti olmaktan kurtardı. İffet ve namusu, haysiyet ve şerefi böylesine çiğnenen hor görülen kadını en değerli mevkie ulaştırdı.

İslam, kadına çok çeşitli haklar verdi, kadın ve erkeğin birbirini tamamladığını tüm insanlığa telkin etti. Birçok hadiste ve ayette kadına verilmesi gereken değerden bahsedilmiştir. Hz. Peygamber (sav) tüm konularda rehber olduğu gibi kadını ve kadın haklarını koruması ve insanlığa rehberlik etmesi için gönderilmiştir. Cenneti annelerin ayakları altına seren Hz. Peygamber, kadının konumunu yükseltmiştir. Hristiyanlar, kadını cehennem kapısı görürken İslam, cenneti kadınların ayakları altına sermiştir.

Buhari’de zikredilen bir hadis şöyledir: “Ebu Hureyre’den (ra) rivayet edildiğine göre bir kişi Hz. Peygamber’e (sav) gelerek: ‘Ya Resulallah! Benim siyah bir oğlum doğdu, karımdan şüpheleniyorum.’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, ‘Senin develerin var mı?’ diye sordu. Adam, ‘Evet var!’ dedi. Onun bu ifadesi üzerine Hz. Peygamber, develerin renklerini sordu. Adam, devlerinin kırmızı olduklarını söyledi. Hz. Peygamber, ‘Bunların içinde beyazı siyaha çalar boz deve var mıdır?’ diye sorunca adam, ‘Evet vardır!’ diye cevap verdi. Hz. Peygamber, ‘O boz renk nereden oldu?’ diye sorunca adam, ‘Soyunun bir damarına çekmiş olsa gerek!’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, ‘Oğlun da eski bir soy damarına (köküne) çekmiş olabilir.’ dedi.”

Görüldüğü gibi Hz. Peygamber, çölden gelen bir adamın anlayıp kavrayabileceği bir şekilde karısından şüphelenmesinin yerinde olmadığını söylemiştir. Böylece o, delilsiz ve şahitsiz hiçbir kadın hakkında kötü konuşulmayacağını ortaya koymuştur. Peygamberimize ilk iman eden Hz. Hatice hakkındaki hadis-i şerifte “Dininizin üçte birini ondan öğrenin.” buyrulmuştur. Ehlibeytin annesi Hz. Fâtıma validemizin yaşantısı, İslam’da kadınlara verilen ehemmiyeti ve hiçbir ayrıma tabi tutulmadıklarını gösterir.

Hz. Peygamber’in eşi Hz. Aişe (ranha) anlatıyor: “Peygamberimiz oturuyordu. Birden insanların ve çocukların gürültüsünü işitti. Bir de baktık ki Habeşli dans ediyor, insanlar etrafını sarmışlar. Bana: ‘Aişe gel bak!’ dedi. Yanağımı omzuna koydum, iki omuzu arasından bakmaya başladım. ‘Doymadın mı Aişe?’ demeye başladı. Ben de bana verdiği değeri anlamak için ‘Hayır!’ diyordum. Yorgunluktan ayaklarını değiştirdiğini, ayaklarının birbirine, bir ötekine bastığını gördüm.” Hz. Peygamber, ne kadar yorgun olsa da Hz. Aişe’ye değer verdiğini göstermek için yorgunluğunu göz ardı ederek Hz. Aişe’yi beklemiştir.

Yine Hz. Aişe, Peygamber Efendimizin nezaketini şu sözlerle aktarmıştır: “Rasulullah, hanımlarıyla baş başa kaldığında insanların en nezaketlisi ve güler yüzlüsüydü. Eve girişinde mutlaka hanımına selam veren Peygamberimiz, geceleyin geldiği takdirde uyuyanı uyandırmayacak fakat uyanık olan bir kimsenin duyabileceği bir sesle yine selam vererek içeri girerdi.” diyor.

Bir gün Hz. Aişe, Peygamberimize şu soruyu sordu: “Ya Rasulullah, bana olan sevgin nasıldır?” Peygamberimiz: “Kördüğüm gibidir.” diye cevap verdi. Aradan zaman geçince Hz. Aişe yine sordu: “Kördüğüm nasıldır?” Peygamberimiz “İlk günkü gibidir.” diye cevapladı.

Peygamberimiz sadece hanımlarına değil, kız çocuklarına ve sahabe hanımlarına da çok merhametli ve sevgi dolu davranırdı. Ensar hanımları “O, bize bizden daha merhametliydi.” demişlerdi. Efendimiz gittiği seferlerden döndüğünde ilk önce kızı Hz. Fatıma'nın evine uğrardı. Hz. Fatıma onu ziyarete geldiği zaman ayağa kalkar ve onu alnından öperdi. Ashabına, çocuklarına hediye dağıtmaya kız çocuklarından başlamalarını tavsiye ederdi.

Bir şahıs, Rasulullah Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem’e gelerek “Kendisine en iyi davranmam gereken kimdir?” diye sordu. Rasulullah Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem “Annen!” buyurdu. O sahâbi “Ondan sonra kimdir?” diye sordu. Efendimiz, “Annen!” buyurdu. Sahâbi tekrar “0ndan sonra kim gelir?” diye sordu. Allah Rasülü yine “Annen!” buyurdu. Sahabi tekrar “Sonra kim gelir?” diye sorunca Rasul-i Ekrem Sallallahu Aleyhi ve Sellem bu sefer “Baban!” cevabını verdi.” (Buhari, Edeb, 2)

İslamiyet’te kadına ev geçimi vb. yüklenmediği gibi hanımların miras ve mülkiyet hakları da vardır. Kadınlar, vazife ve hassasiyetlerine uygun işler yapabileceği gibi sahip olduğu mallar üzerinde tasarrufta özgürdürler. Biliyoruz ki Hz. Hatice ticaretle uğraşan bir kadındı. Sevde ve Zeyneb validelerimiz deri işleri yaparak para kazanırdı. Görüyoruz ki İslamiyet’te kadın belirli şartlar altında çalışabilir, ticaretle uğraşabilir.

İslamiyet, kadına evlilik konusunda da birçok hak tanımıştır. Diğer topluluklarda kadın rızası olmadan evlendirilirken İslamiyet’te kadının rızası çok önemlidir. Nisa suresi 19. ayette şöyle buyrulmuştur: “Ey iman edenler! Kadınlara zorla vâris olmanız size helal değildir. Apaçık bir edepsizlik yapmadıkça onlara verdiğinizin bir kısmını ele geçirmeniz için de kadınları sıkıştırmayın. Onlarla iyi geçinin. Eğer onlardan hoşlanmazsanız (biliniz ki) Allah’ın hakkınızda çok hayırlı kılacağı bir şeyden de hoşlanmamış olabilirsiniz.”

Kadınlara evlilik hayatında maddi sorumluluk yüklemeyen İslam, olası bir ayrılık durumunda kadınlara mehir hakkı da tanımış ve kadının ekonomik olarak zora düşmesinin önüne geçilmiştir. Nisa suresi 4. ayette şöyle buyrulmuştur: “Kadınlara mehirlerini gönül rızası ile (cömertçe) verin, eğer gönül hoşluğu ile o mehrin bir kısmını size bağışlarlarsa onu da afiyetle yiyin.”

Örneklerden de anlaşılacağı üzere İslamiyet, her alanda olduğu gibi kadın hakları konusunda da diğer millet ve devletlerin önüne geçmiş, insanlığın sorunlarına köklü çözümler getirmiştir. Günümüzde İslam’ın hükümlerinden uzaklaşıldığı için kadın, Cahiliye Devri’ndeki konumundan daha aşağı konuma gelmiştir. Günümüzde kadın; ekonomik sorumluluklar altında ezilmiş, tecavüz ve katliamların kurbanı olmuş, sömürgecilerin bombaları altında yaşama hakkı elinden alınmış bir konuma gelmiştir. Kadını hak ettiği konumuna tekrar getirecek olan da elbette İslam’dır.

Rümeysa Babayiğit

İSLAMİYET’TEN ÖNCEKİ TOPLUMLARDA KADININ YERİ VE İSLAM’IN KADINA VERDİĞİ ÖNEM

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Bilim Erzurum'da düzenlenen "Gençlerle Buluşma" programına katıldı.

470214114_1148161183976505_6602230803017759813_n.jpg

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Bilim Erzurum'da düzenlenen "Gençlerle Buluşma" programına katıldı. Programda gençlerin artık evlenmediğine değinen Erdoğan, Türk milletinin aile kavramının ayrı bir kutsiyeti olmasına rağmen gençlerin evlenmek istemediğini vurgulayarak gençlerin eş beğenmediklerini ifade etti.

Aile kurmak; sevgi, saygı ve muhabbetle dolu bir yuvaya sahip olup çocuklarının olmasını istemek her insanın fıtratında olan ve hayalini kurduğu bir gerçek iken zamanın gençleri neden evlilikten kaçıyorlar veya geç evlilik yapıyorlar?

Bunun en büyük sebepleri içinde bulunduğumuz ekonomik koşulların aile kurmayı zorlaştırması, İslam’dan uzaklaştıkça yozlaşan evlilik anlayışı ve beraberinde gelen sorumsuzluk, ahlaki çöküntü, aldatmalar, haramın kolay ulaşılır olması, evliliğe menfaat eksenli yaklaşımlar, ömür boyu bitmeyen nafaka endişesi, miras ve buna benzer pek çok sebep sayabiliriz. Batılı hayat tarzı ve nizamları esas alınarak Müslümanlara dayatıldığından beri gençlerin evliliğe meyili azaldığından aile yapısı bozuluyor ve problemler artarak var olan yuvalar da yıkılıyor.

Evlenmeyen gençler, eş beğenmedikleri için değil, kapitalist toplumda ölçü olan yeterli şartlara sahip olamadıkları için evlenemiyorlar. Demokrasi ile batıdan gelen hak ve özgürlükler gençlere sevimli gösterildiği için evlenmiyorlar. Ev kuracak maddi birikime sahip olamadıkları için evlenemiyorlar. Yıllardır beyinlerine işlenen “bekârlık sultanlıktır” sloganıyla sultan olacakları aldatmacası yüzünden evlenmiyorlar. Bekârlığa özendiren diziler, gündüz programları, sosyal medya aracılığıyla yayılan zehirli fikirler sebebiyle evlenmiyorlar. Yine batı kaynaklı feminizm, cinsiyet eşitliği gibi kadın ve erkeğe düşen sorumlulukları sorun haline çeviren fikirler yüzünden evlenmiyorlar. İşte bütün bu safsatalar yüzünden inancını ve değerlerini kaybeden gençler, evlenmeye mesafeli durmak zorunda kalıyorlar.

Evlilik; İslam’a göre her iki cihan saadetini sağlayan, kadın ve erkeğin birbirlerine olan fıtri meyillerini helal yoldan doğru bir doyuma yönlendiren ve her iki cinsi de koruyan bir müessese iken bugün kapitalizmin yetiştirdiği gençler evlilikten korkar hale gelmiştir. Problem gençlerde değil, onların üzerine tatbik edilen evliliği mutluluk kaynağı ve yaşama sevinci değil, sırtına yüklenecek yük olarak gösteren bozuk fikirlerdedir.

İki cinsin evlilik yolu ile birleşmesinin asıl gayesi sükûnet, huzur, güven ve yakınlıktır. İnsan hayatında evlilik, ciddi önemli bir dönüm noktası, hukukî bir sözleşmedir, gelip geçici bir zevk ve eğlence değildir. Aile, toplum hayatına vücut ve can veren en küçük birimdir. Aile, ferde sorumluluk duygusunu kazandırdığı, yalnızlık hissini yok ettiği için, onu daha kuvvetli bir şekilde hayata bağlar. Ailede paylaşılan huzur ve mutluluk da insanın yaşama sevincini artıran önemli bir etkendir. İslam erken yaşlarda evlenmeyi teşvik ederek aile içinde ilişki ve bağlara önem verdiği gibi boşanmaları da belli şartlara bağlayarak evlilik akdinin ciddiyetini göstermiştir.
Allah (svt) şöyle buyurmaktadır;
**“Allah’ın ayetlerinden biri de kendileriyle kaynaşmanız için, size kendi nefislerinizden eşler yaratması ve aranıza sevgi ve merhamet koymasıdır.” (Rum, 30/21)**
Rasulullah (sav) şöyle buyurmaktadır:
***"Evleniniz, çoğalınız, çünkü ben kıyamet gününde sizin çokluğunuzla iftihar edeceğim." (Beyhakî, VII/81)*** 

Gençler Artık Evlenmiyorlar

Gelip geçici olan dünya hayatında güven ne kadar önemli bir kavramdır. 

470230367_1147843584008265_5438508098932235912_n.jpg

Gelip geçici olan dünya hayatında güven ne kadar önemli bir kavramdır. Kısacık yaşantını kaliteli, mutmain geçirebilmenin dayanağı bu kavramdır. İş yerinde, arkadaş çevresinde veya aile içinde güvenin olmadığını düşünün. Düşünmesi bile insana huzursuzluk veriyor değil mi? İnsan güven duyduğu bir ortamda, güven duyduğu insanlarla yaşamak ister. Bu yaşamın içinde Allah’a (svt) güven olduğu vakit işte o zaman fert bazında hakiki saadete ulaşılmış olur.

Güvenin oluşması için dayanağı tanımamız gereklidir. Örneğin bir arkadaşımıza çok güvenmemizin sebebi onu veya onun taşıdığı fikirleri tanımamızdan geçer. Biliriz ki o her sıkıntımızda yardımımıza koşar, arkamızı döndüğümüzde gıybetimizi yapmaz, sadece hayrımızı düşünür ve asla ihanet etmez. Allah’a (svt) güvenin olması için de Allah’ı tanımak gerekir. Allah’ı tanımaz bilmezsek O’na olan tevekkülü hayatımızın neresine oturtacağız? Allah’ın Er-Rauf, Es-Sabur, Er-Rakib, Es-Semi, El-Basir vb isimlerinin anlamlarını bilmezsek birinin herhangi bir sıkıntımızda “Allah’a güven” nasihati kalbimize nasıl tesir edecek? Zira o kalp güven duyacağı dayanağı tanımıyor. Tanımadığına nasıl güvensin?

Bu kısa açıklamadan sonra Sednaya hapishanesinden özgürlüğüne kavuşan o mübarek kadınlara gelelim. Akıl almaz işkencelerden geçtiler, “Allah aşkına yapma” çığlıklarına karşılık “Burada Allah yok” sözlerini alıp tecavüze uğradılar, o insan dışı varlıkların çocuklarına hamile kaldılar, günlük sadece birkaç kaşık yediler, senelerce güneş görmediler ama o mübarek, şerefli kadınlar Allah’ı (svt) hiç terk etmediler. Özgürlüklerine kavuştuklarında hepsinin üzerinde (hani bazı kadınların o modaya uymuyor diye veya kocası öyle giyinmesine izin vermiyor diye giyilmeyen) Allah’ın emri olan başörtüsü, cilbab ve dillerinde ise “Allah-u Ekber” nidaları vardı. Yaşadıkları tüm vahşete rağmen şükrettiler ve ilk yaptıkları ise şükür secdesine kapanmak oldu.

Bu neyi gösteriyor biliyor musunuz? Tüm yaşadıkları zorluklara rağmen Allah’a (svt) ve O’nun planına güvendiler. “Allah bizi unuttu” demediler “Allah büyüktür elbet bir gün bizleri bu zindandan çıkartacaktır” dediler. Buna inandılar çünkü kalplerinde güven duydukları Allah’ı (svt) çok iyi tanıyorlardı. Biliyorlardı ki, Allah (svt) kulunu yalnız ve yardımsız bırakmaz. Biliyorlardı ki, Allah (svt) her sıkıntıdan sonra ferahlık, her karanlıktan sonra bir aydınlık verir. Biliyorlardı ki, yaşadıkları zorlukların karşılığında ebedi Cennet ve Rahmanın rızası vardır. Güçlü ve kuvvetli girdiler senelerce esarette kaldılar, belki fiziksel olarak çöktüler ama aynı güç ve kuvvetle çıktılar. Ne imanlarını ne de haysiyet ve onurlarını kaybettiler.

İşte bu dik duruşun, güç ve kuvvetin arkasında yatan sır; Allah’a (svt) olan tevekkülden kaynaklanıyordu. Bu güven onları Allah’tan (svt) ve O’nun emir ve yasaklarından biran olsun uzaklaştırmadı.

Şimdi kendi kendimizle hesaplaşma zamanı Ey Müslüman Kadınlar!

Sahabi kadınlardan örnek verildiğinde “ama onlar Rasulullah’ın zamanında yaşıyorlardı biz onların seviyelerine nasıl ulaşacağız?” diyenler bakın bu mübarek kadınlar bizim zamanımızda yaşıyorlar, bizler gibi onlar da görmediler Rasulullah’ı ama iman ettiler. Kimi Hz. Sümeyye oldu, kimi Hz. Sumeyra. Hayat gayelerini kavradılar. Zorluk ve ferahlıkta sadece Allah'a (svt) güvenmeleri gerektiğini idrak ettiler. Bunu sadece dil ile söylemediler, tevekkülü iliklerine kadar yaşadılar.

Şimdi bizlere ne oluyor da bu kadar rahatlığın içinde Allah’a (svt) itaatten uzaklaşabiliyoruz? Yarın benzer şeyler bizim başımıza geldiğinde Allah’a (svt) güvenebilecek miyiz? Teslim olabilecek miyiz O Rahman’a? Eğer Allah’ı (svt) tanımaz O’nun nizamı doğrultusunda yaşamazsak güven nasıl gerçekleşecek?

Öyleyse Sednaya kadınları bize iman ve tevekkülü hatırlatsın. Zalim otoriteler karşısında dik duranın elbet kazanacağı müjdesini hatırlatsın.

Sednaya Kadınlarının Dik Duruşunun Sırrı: “Allah’ın Planına Güvenmek”

Dün sabah saatlerinde muhaliflerin Şam’ı aldığı ve 54 yıllık Esad Ailesi iktidarının sona erdiği haberleriyle uyandık. Esad ülkeden kaçarken muhalifler ise Cumhuriyet Sarayı ve Genel Kurmay binasındalardı.

469449487_1141077111351579_8702088882934570405_n.jpg

Dün sabah saatlerinde muhaliflerin Şam’ı aldığı ve 54 yıllık Esad Ailesi iktidarının sona erdiği haberleriyle uyandık. Esad ülkeden kaçarken muhalifler ise Cumhuriyet Sarayı ve Genel Kurmay binasındalardı.

Baas rejimi ve ardından gelen Hafız Esad’la beraber Suriye halkı zulmün her çeşidini tatmış durumdaydı. Ardından gelen oğul Esad ise zulümde babasını aratmayacak politikalar izlemekten kaçınmadı.

Beşşar Esad Arap baharıyla beraber reform isteyen halkına yaptığı ka*tliamlar, i*şkencelerle hafızamıza kazındı. Yüzbinlerce sivili kimyasal saldırılarla ö*ldürdü. Kendi halkına yaptığı zulümde, siyonistleri aratmayan politikalar izledi. Ülkesini yıkılmaz korku duvarlarıyla ördü ve nihayetinde o da ABD tarafından kullanılıp bir kenara atılmış diktatörler kategorisinde yerini aldı. Ellerinde yüzbinlerce Müslümanın k*anı olan bu satılık lider bir gün korku duvarlarının yıkılabileceğini düşünmemişti.

Muhaliflerin kontrolü ele geçirmesinden ve rejim güçlerini etkisiz hale getirmelerinin ardından rejimin acımasız yüzü tüm gerçekliğiyle ortaya çıktı. Muhaliflerin ülkedeki esirleri serbest bırakmasının ardından, gözler Esad’ın Guantanamo’su diye isimlendirilen Sednaya Cezaevi’ne çevrildi. Yüzbinlerce esirin güneş ışığı görmeden tutsak bırakıldığı bu cezaevinin ne denli korkutucu olduğu, Suriyelilerin “Kızıl Hapishane” isimlendirmelerinden anlaşılıyor. Genellikle siyasi ve fikri suçluların kapatıldığı bu zindandan kurtulabilenlerin sayısı yüzde on.

Cezaevinin yeraltı hücrelerinde binlerce insan hala tutsak halde kurtarılmayı bekliyor. Serbest bırakılan insanların ise 24 yıl önce ö*len Hafız Esad'ın ö*lümünü bilmedikleri, akıllı telefonun icadından haberleri olmadığı anlaşıldı. Bu insan mezbahası cezaevinden kurtulanların yaşadığı şaşkınlık ve korku bizlere rejimin görünenin çok daha fazlası olduğunu gösterdi. 5 yıl güneş ışığı görmediği zindandan kurtulan esirlerin kendilerini kamerada gördükleri an yaşadıkları şaşkınlık utanç vericiydi. Kadınların ve muhtemelen o cezaevinde dünyaya gelmiş çocuklarının ne yapacağını bilmez halleri haberlerde yerlerini aldı.

Cezaevi tanıklarının verdiği demeçler ise k*an dondurucu boyuttaydı. 13 yıl Sednaya Cezaevi’nde kalan bir kadın şu ifadeleri kullanıyor:
“19 yaşında genç bir kız olarak girdiğim cezaevinden, 32 yaşında babasını bilmediğim çocuklarımla çıktım.”
Başka bir mahkumun ise;
“Dışarıdayım anne, dışarıdayım. 14 yıl sonra, özgürüm yemin ederim özgürüm.” ifadeleri o zindanlardan kurtulma ihtimallerinin çok düşük olduğunu gözler önüne seriyor.

Şu ana kadar Kızıl Cezaevinin ilk yeraltı katından 30.000 Suriyeliye ulaşıldı. İkinci katında 80.000 ve üçüncü katında yani rejimin en tehlikeli diye isimlendirdiği muhalif mahkûmların sayısının ise 30.000 olduğu tahmin ediliyor. Her türlü işkence ve infazın yaşandığı bu cezaevindeki tutuklu sayıları dikkate alındığında rejimin Muhaberat’la tüm ülkeyi korku, baskı ve i*şkenceyle susturduğu anlaşılıyor.

Müslüman halkların başındaki satılık liderlerin ülkelerinde nasıl bir politika izlediklerini bir kez daha görmüş oluyoruz. Korumaları gereken Müslüman halka, Nazilerden beter zulümler yaparak koltuklarını güvence altına almışlar.

Müslümanların tüm yaşanan zilletten ders çıkarmaları, Allah ve Resulü’nün razı olduğu sistem gelene kadar güvene kavuşamayacakları bir hakikattir. Esad rejiminin devrilmesi tek başına Müslüman halkı kurtaracak bir gelişme değildir. Laik-demokratik sistemden uzak, federal yapılara meyletmeden 14 yıl önceki devrim ruhuna dönmeleri ve İkinci Raşidi Hilafet’le zaferlerini taçlandırmaları gerçek kurtuluş olacaktır.

Sednaya Cezaevi’nin zincirlerini kıran Allah (svt) Gazze, Doğu Türkistan, Myanmar’daki hücrelerin de zincirlerini kırsın. Masum Müslümanlara kurtuluş sevinci yaşatan Allah (svt), tüm zulüm altındaki Müslüman kardeşlerimize de kurtuluş sevincini tattırsın. Şam’ın kurtuluşunu nasip eden Allah (svt), gerçek bir zaferle bu ümmetin evlatlarını tüm hegemon güçlerin pençelerinden kurtarsın. İkinci Raşidi Hilafet’in kurulmasıyla bizleri gerçek muzafferlerden kılsın.

YERALTINDAKİ İ*ŞKENCE MERKEZLERİ

Kıskançlık kavramının toplumumuzda çoktan kaybolmuş olması ne acı. 

469627516_1140262921432998_3423785238218791531_n.jpg

Kıskançlık kavramının toplumumuzda çoktan kaybolmuş olması ne acı. Kocalar eşlerini kıskanmazlar, bu da kadınların diğer erkeklerle açıkça iletişim kurmalarının yolunu açar. Erkekler tesettürlü eşlerinin tamamen açık bir şekilde balkona çıkmasını önemsemez, bu ve benzeri konularda rahat (!) bir tavır takınır. Eşlerinin kendilerine kibirli muamelelerine göz yumar. Oysa Sahabe Efendilerimiz Allah'tan korkan eşlerini kıskanıyorlardı ve onları mümkün olan her şekilde pislikten koruyorlardı.

Zübeyr ile evli olan Ebu Bekir’in kızı Esma şöyle demiştir:
*"..Yine böyle bir gün, başımda hurma çekirdeği yüklü olarak evime gelirken (yolda) Rasulullah'a kavuştum. Yanında Ensar'dan birtakım kimseler vardı. Rasulullah beni çağırdı. Sonra beni arkasında terkisine almak için demesini durdurdu. Fakat ben erkeklerle beraber yolculuk etmekten utandım. Hem ben Zübeyr'i ve onun kıskançlığını hatırladım. Zübeyr insanların en kıskancı idi..."*

***Ebu Hureyre şöyle anlatmıştır: Resulullah (sav) bize şöyle anlattı:
"Ben bir keresinde uyurken kendimi cennette gördüm. O sırada bir köşkün yanında abdest almakta olan bir kadın gördüm. Ona “Bu köşk kimindir?” diye sordum. Onlar “Bu Ömer b. el-Hattab'a aittir” dediler. Ömer'in kıskançlığını hatırladım da hemen yüzümü çevirdim."***

Ancak kıskançlığın sadece karşı cinse karşı ortaya çıkmaması gerektiğini anlamalıyız çünkü bu sadece küçük bir kısımdır. En önemlisi Allah'ın kanunlarına karşı kıskançlığın içimizde kaynamasıdır. Ensar’dan Hazrec’in seyidi Sa’d ibn Ubâde:
—Eğer ben, hanımımın yanında (yabancı) bir erkek görsem onu, kılıcımın geniş yüzü ile değil, keskin tarafı ile vurur öldürürüm, dedi
O’nun bu sözü, Rasulullah’a ulaştı da Rasulullah (sav):
“Sa’d ibn. Ubâde’nin bu gayret ve hamiyetinden (kıskançlığından) hayret mi ediyorsunuz? (Hayret etmeyin!) Vallahi ben, elbette Sa’d’dan daha kıskancım. Allah da benden daha kıskançtır. İşte Allah’ın bu gayretinden dolayıdır ki Allah, açık, kapalı bütün çirkin işleri haram kılmıştır."

İslam'a aykırı bir kültürün kolay kabulü için bu Ümmet kıskanmayı ne çabuk bıraktı. Artık çıplak bedenleri, küfürlü dili, özel hayatlarımızın sırlarını ifşa etmeyi, toplu taşımadaki sefahati, alkolün yayılmasını ve eşcinsel ilişkileri fark etmiyoruz. Herkesin seçme hakkına sahip olduğunu mu düşünüyoruz?! Allah şöyle buyururken:
**"Allah ve Rasûlü bir meselede kesin ve bağlayıcı bir hüküm verdiği zaman, Mümin erkek veya Mümin kadının, kendileriyle alakalı o meselede başka bir tercihte bulunma hakkı yoktur." [Ahzab 36]**

Buradan hareketle hak ve özgürlüklere ilişkin her türlü düşüncenin Allah'ın dinine temelden aykırı olduğu açıkça anlaşılmalıdır. Allah'ın bize emanet ettiği, Müslümanlar ve davet taşıyıcı olarak yetiştirmek için verilen evlatlarımızı kıskanmaktan vazgeçtik. Telefonlarının başında oturan, İslam düşmanlarıyla iletişim kuran, sürekli Batı çizgi filmleri izleyen çocuklarımız nasıl olur da bizde kıskançlık duygusu uyandırmaz?! Selahaddin Eyyubi'nin, Halid bin Velid'in, Beşinci Mehmed'in fethettiği topraklarımızı neden kıskanmayı bıraktık? Şimdi bu toprakların sahibi kim? Nasıl huzur içinde uyuyabiliriz? Nasıl hala kıskançlıktan yanmadık?

Kıskanma bile kalmadıysa içimizde başka ne kaldı siz söyleyin!

Elina Mahmut 

Hala Kıskanmıyor Musunuz?

Evinizde eşinizin, çocuklarınızın ve sevdiklerinizin olduğu zamanda, işyerinizde veya herhangi bir mekânda işinizle ilgilenirken birdenbire kapıdan elinde silahla veya bıçakla giren bir katil ile karşılaşırsanız ne yaparsınız? 

469102248_1137126618413295_5916024317253156877_n.jpg

Evinizde eşinizin, çocuklarınızın ve sevdiklerinizin olduğu zamanda, işyerinizde veya herhangi bir mekânda işinizle ilgilenirken birdenbire kapıdan elinde silahla veya bıçakla giren bir katil ile karşılaşırsanız ne yaparsınız? Böyle bir soruyla karşılaşmak bile insanı tedirgin ediyor. Yaşadığımız çağda sıklıkla zihinlerimizi meşgul eden can ve mal güvenliğimizin olmadığı düşüncesi, bizlerde her an kendimizin ve sevdiklerimizin başına böyle bir durum gelebilir korkusunu oluşturuyor.

Bugünün sözde modern dünyasında, insanlar için tehlike ve tehdit unsuru olan benzer olayları her gün yaşar hale geldik. Özellikle gençler arasında artan intihar olayları; çoğunlukla gelecek endişesi, güvensizlik, kariyer hedeflerine ulaşamamak gibi maddi kaygılara dayanıyor olsa da Allah’a (svt) olan iman eksikliği ya da yanlış inançlar en büyük problemdir. Diğer yandan toplumda gözünü kırpmadan can alan katillerin oranlarında da ciddi artışlar görmekteyiz. Sadece insan hayatına yönelik ölümcül vakalarda değil, sağlık, hukuk, eğitim vb. alanlarda artan suç oranları, insanların bu nizam içerisinde birer suç makinası olmaya müsait olabildikleri gerçeğini karşımıza çıkarmaktadır. İnsanlar, hayat, kâinat ve bunların dünya hayatıyla öncesi ve sonrası ile olan alakaları sağlıklı bir şekilde kuramadıklarından sinek avlarcasına insan öldürmekte, günlük rutin işleriymiş gibi her türlü suça meyletmektedirler. İnsanları pek çok alanda suç işlemeye iten unsurları sadece şahıslara bağlamak elbette yüzeysel düşüncenin bir sonucudur. Çünkü toplumun üzerine uygulanan kapitalist nizam, bütün bu suçlara zemin hazırlayan, teşvik eden ve hatta cazip hale getiren asli unsurdur.

Geçen hafta İstanbul’da uyuşturucu bağımlısı Bahadır Aladağ isimli şahıs, bilinmeyen bir nedenle annesini, babasını, dayısının oğlunu, eşini, oğlunu, kayınvalidesinin kuaförü Mehmet Salih Özkök’ü öldürmüş, kız kardeşi ve eniştesini de ağır yaralayıp kendisi de intihar etmişti. Aynı gün masum yedi kişi birden kendini bilmez bir uyuşturucu bağımlısı tarafından katledilmiştir. Bu şahıs uyuşturucuyu nereden temin ediyor, silahı nereden alıyor, vb. suç unsuru sayılan maddelere nasıl sahip oluyor? Devletin bunları engelleyecek kanunları ve yaptırımları yok mu, bütün bunların cezası yok mu? İnsan hayatı bu kadar ucuz mu? Bu örnek sadece Türkiye’de basına yansıdığı için haberdar olmaktayız. Basına yansımayan hangi beldelerde kaç masum öldürülüyor kim bilir? Olayları bu hale getiren en büyük suçlu ise kapitalizmdir. Eli kanlı katil kapitalizmdir! Hilafet yıkılıp kapitalizmin uzantılarından olan Cumhuriyetin ilan edilmesiyle birlikte insan hayatının değeri azalmış ve bugünkü içler acısı duruma kadar gelinmiştir. Kapitalizm insanı öldürürken İslam insanı güvenli bir şekilde, temel ihtiyaçlarını karşılayarak yaşatmak için var olan yegâne yönetim şekline sahiptir.

İslam Devleti’nin var olduğu dönemde işlenen suç oranlarının sayılacak kadar az olduğu aktarılırken bugünkü kapitalist sistemde suç işlenmeyen saatler sayılmaktadır. Geçen gün sosyal medyada karşılaştığım haber; “Bursa genelinde13 Kasım günü evden hırsızlık, otomobil ve motosiklet hırsızlığı yaşanmadı” şeklindeydi. İslam; insanın canını, malını, aklını, neslini vb. değerlerine kıymet verip, muhafaza altına alıp zorunlu ihtiyaçlarını karşılayarak yaşamını sağlarken kapitalizm menfaat uğruna insanı ve değerlerini hiçe saymaktadır.

Allah (svt) şöyle buyurmaktadır:
**“Ey iman edenler, size hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah'a ve Resulüne icabet edin. Ve bilin ki muhakkak Allah, kişi ile kalbi arasına girer ve siz gerçekten O'na götürülüp toplanacaksınız.” [Enfal 24]**

Kapitalizmin hâkim olduğu dünyanın diğer ülkelerinde de insanlar katlediliyor. Acımasızca, vahşice, zalimce binlerce insan öldürülüyor. Örneğin, son bir yılı aşkın zamandır Gazze’de oluk oluk Müslüman kanı akıtılıyor. Medeni olduğu iddia edilen bütün büyük devletler ve kâfirlerin işbirlikçisi olan hain yöneticiler, olan biteni acziyet içerisinde kınamaktan öteye geçemiyor. Kan gövdeyi götürüyor, Müslümanlar yok ediliyor, kâfirler azdıkça azıyor. Bütün bunlar Ümmetin sahipsiz kalışı ve İslami bir yönetimlerinin olmayışından kaynaklanıyor. Çünkü acımasız katiller biliyorlar ki Müslümanlar yaşadıkça, birlik oldukça İslam Ümmetimi alt edemezler. O yüzden bölüp parçalayıp yutma çabasındalar. Dünyaya hâkim olan ve kâfirlerin Müslümanlara karşı sömürülerini hız kesmeden artıran katil kapitalizm bir gün mutlaka İslam’ın eşsiz nizamı karşısında diz çökecektir.

Allah’ın hükümlerinden uzak, aciz insan aklıyla kanunlar uydurularak yürütülen dünya ülkelerindeki yönetimlere baktığımızda; artan vergiler, adaletsizlik, hukuksuzluk, sağlıksız yaşam koşulları gibi kapitalist sistemin getirisi olan bozuklukları çözemediği gibi problemin temelinin sistemin kendisinden kaynaklandığı artık toplumlar tarafından fark edilmektedir. Yani görünen odur ki; yeryüzünde bulunan kapital sahiplerinin hiç hoşuna gitmese de katil kapitalizmin sonu yaklaşmaktadır. Allah’ın (svt) dini yeryüzünü bütünüyle aydınlatırken katil kapitalizm ise içi hava ile dolu balon gibi sönüp uzayın boşluğuna doğru uçarak yok olacaktır.

**Allah (svt) şöyle buyurmaktadır:
“Onlar, ağızları ile Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar. Ancak, Kâfirlerin hoşuna gitmese de Allah, nurunu tamamlayacaktır.” [Saff 8]**

SONU YAKLAŞAN KATİL!

Hayatınızda hiç herhangi bir durum için “Çok dualar ettim” ya da” Zamanında ne istiyordum bak şimdi daha iyisi oldu!” dediğiniz oldu mu?

468525411_1134668668659090_396715380233342254_n.jpg

Hayatınızda hiç herhangi bir durum için “Çok dualar ettim” ya da” Zamanında ne istiyordum bak şimdi daha iyisi oldu!” dediğiniz oldu mu?

Çoğumuzun evet! dediğini duyar gibiyim. Çünkü bu ve buna benzer cümleleri günlük hayatımızda oldukça çok kullanabiliyoruz. İşin asıl sırrı da işte burada ortaya çıkıveriyor. Günümüzde pek çok Müslüman, dua etmenin gücünü ve Allah’a olan yakınlığı artırmadaki etkisini ihmal ediyor. Günlük koşuşturmacalar, stres ve zamanın hızlı akışı, ne yazık ki dualarımızın derinliğini kaybetmesine yol açıyor. Ancak belki de çoktan unuttuğumuz bir dua, hayatımıza bambaşka bir anlam kazandırabilir. Bugün o duayı hatırlayarak hayatımıza yeniden yön vermeye ne dersiniz?

Hepimiz biliyoruz ki İslam’da duanın önemi oldukça fazladır. Dua, insan ile Rabbi arasındaki en özel ve samimi iletişim yoludur. Bir Müslüman için dua, sadece bir ihtiyaç anında yapılan bir talep değil, aynı zamanda kulluk şuurunun bir yansımasıdır. Allah’a yöneldiğimiz her an, O’na olan bağlılığımızı, teslimiyetimizi ve sevgimizi tazelemiş oluruz. İşte bu yüzden dua, hayatımızın vazgeçilmez bir parçası olmalıdır. Allah-u Teâlâ Kur’an’da şöyle buyuruyor:

**“Bana dua edin ki size icabet edeyim.” [Mü’min, 60]**

Bu ayet, dua etmenin sadece bizim ihtiyacımızdan kaynaklanmadığını, aynı zamanda Allah’ın bir emri olduğunu da gösterir. Dua, bir kulun Rabbiyle kurduğu en güçlü bağlardandır. Çünkü dua ederken insan, yalnızca ihtiyaçlarını dile getirmez; aynı zamanda Rabbinin rahmetine olan güvenini, O’na olan sevgisini ve umutlarını ifade eder. Dua, insanın içindeki boşluğu doldurur, endişelerini hafifletir ve yalnızlık hissini giderir. İnsan, dua ederken şunu fark eder: “Asla yalnız değilim, beni yaratan, gören ve işiten bir Rabbim var.” Bu farkındalık, dua eden kişinin: Huzur bulmasına, kendini değerli hissetmesine, zorluklarla mücadele gücünün artmasına vesile olur.

Bir dua anında dökülen gözyaşları, insanın kalbini ve duygularını arındırır; kalbini, Rabbinin sevgisiyle doldurur. Dua, aslında sadece bir ibadet değil, aynı zamanda bir kalp rehabilitasyonudur.

Dua eden bir insan, sorunlarının çözümü ya da isteklerinin kabulü ile ilgili hemen bir sonuç görmese bile Allah’a yönelmenin getirdiği huzuru hisseder. Çünkü dua, insanın kalbine şunu öğretir: Allah’ın takdirine razı olmayı, sabırlı olmayı, Rabbimize olan yakınlığımızı hissetmeyi…

Peygamber Efendimiz (sav), dua etmenin sadece zorluk anlarında değil, her zaman yapılması gerektiğini vurgulamıştır. Çünkü dua ile kuracağımız bağ, sürekli güçlendirilmeye ihtiyaç duyar. Allah’ın 99 ismini zikrederek yapılan dualar, bu bağın daha da derinleşmesine vesile olur. Örneğin: “Ya Rahman” diyerek Allah’ın sonsuz merhametine sığınmak “Ya Gafur” diyerek O’nun bağışlayıcılığına teslim olmak, “Ya Rezzak” diyerek rızık kapılarının açılmasını istemek...

Duadan bahsetmişken istiğfar konusuna da değinilmeden geçilmemesi gerektiğini düşünüyorum.
Bazen unuttuğumuz bazen de küçük bir hatırlatma ihtiyacı duyduğumuz istiğfar duası; yani Allah’tan bağışlanma dileme duasıdır. İstiğfar; sadece bir günahın bağışlanması için yapılan bir talep değil, aynı zamanda kalbi temizleyen, hayatımıza bereket getiren ve iç huzuru sağlayan bir ibadettir. Kur’an-ı Kerim’de Yüce Allah şöyle buyuruyor:

**“Rabbinizden bağışlanma dileyin. Çünkü O, çok bağışlayandır. Üzerinize gökten bol bol yağmur indirir ve size mallar, oğullar verir; size bahçeler verir, sizin için ırmaklar akıtır.” [Nuh, 10-12]**

İstiğfar, yalnızca dil ile değil, kalpten bir pişmanlıkla yapılmalıdır. İşte bu samimi dua, hayatımızda gözle görülür değişikliklere neden olabilir. Böylelikle Allah’a yönelmek ve O’ndan bağışlanma dilemek, geçmişin ağırlığını üzerinizden alacak ve geleceğe daha güçlü bir şekilde adım atmanızı sağlayacaktır.

Unutmayın ki, Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:

**“Ey kendi aleyhlerine sınırı aşarak haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahları bağışlar. Çünkü O, çok bağışlayan, çok merhamet edendir.” [Zümer, 53]**

O halde neden bekleyelim? Dua gibi bir açık kapı bizleri beklerken... Yeni başlangıçlar yapmanın zamanı sizce de gelmedi mi? Duanız, yeni bir başlangıcın ilk adımı olsun! Kim bilir belki ilk adım günü; Bugündür!
Vesselam

Sümeyye YILDIZ 

UNUTULAN BİR DUA HAYATINIZI DEĞİŞTİREBİLİR

Bütün dünya Amerika’daki seçimleri büyük bir merakla izledi.

467972708_1129278809198076_1688731122224314243_n.jpg

Bütün dünya Amerika’daki seçimleri büyük bir merakla izledi. Bunların Türkiye'den, Afrika'dan ya da Çin’den mi olduğunun bir önemi yok. Çünkü herkes bir değişim bekledi ve beklemeye devam ediyor. Herkes, kapitalistlerin bir zamanlar onlara vaat ettikleri o sahte özgürlüklerden yoruldu. Onu yalanlarla süslediler ve insanların nefislerine hoş gelecek şekilde güzel gösterdiler. Bugün artık herkes anlıyor ki, biz bu büyük oyunda sadece kuklayız. Kendi halkına iyilik ve refah dilemek isteyen hükümdarlar yok. Zalimlerin maskeleri çoktan düşmüş.

Ama bu küresel problemin çözümünü bilen ne kadar az insan var. Biz, büyük yalan sisteminin zavallı köleleri, haber bültenlerinin önünde oturmak ve beklemek zorundayız. Beklemek, ta ki kendi büyüklüğümüzü ve Allah'ın (svt) elinde olan ve Peygamberimiz (sav) tarafından vaat edilmiş gücümüzü fark edene kadar. Müslümanların birliği ve İkinci Raşit Halifeliğin yeniden kurulmasıyla her şeyin çözüleceği konusunda şüphe olabilir mi? 13 yüzyıl önce küçük bir müminler grubu bize güç ve kudret örneğini göstermişti. O güzide insanlar asırlar boyu sürecek büyük bir kalkınma gerçekleştirdiler. O günün insanlarına ve gelecekte yaşayacak tüm insanlara saadetin gerçek manasını öğrettiler. O halde biz bu vaat ve müjdeden nasıl şüphe edebiliriz?!

Şu ayeti hiç duymadık mı?

**“Allah, sizlerden iman edip sâlih ameller işleyenlere yeminle şunları vadetti: Kendilerinden önceki Müminleri kâfirlerin yerine geçirip hâkim kıldığı gibi onları da yeryüzüne sahip ve hâkim kılacaktır.” [Nur 55]**

O halde kalkın ve Rabbiniz’in dinine davette ısrar edin!

Elina Mahmut 

DEĞİŞİM VE UYANIŞ ÜZERİNE...

Demans, unutkanlığın ön planda olduğu birçok hastalığa verilen genel bir isimdir. 

467399561_1126203046172319_1097694059678074738_n.jpg

Demans, unutkanlığın ön planda olduğu birçok hastalığa verilen genel bir isimdir. Beyin hücrelerinin zarar görmesinden meydana gelir. Sık görülen belirtileri, öğrenme güçlüğü, dil ve iletişim problemleri, hafıza ve kişilik kaybıdır. Ayrıca bu hastalığa yakalanan insanlar sorun çözmede sıkıntı yaşarlar. Yaşlılıkta sık görülen bir hastalık olsa da bir yaşlılık hastalığı değildir. İleri seviyeye gelindiğinde kişi akrabalarını, çevresindeki insanları tanımama, okuduğunu anlamama, gördüklerini algılamama ve kişiliğini, karakterini kaybetme noktasına gelir. Kısaca demans insan zihnini etkileyen sinsi, kolay anlaşılamayan, yavaş ilerleyen, insanın zihni faaliyetlerinde kusurlar meydana getiren bir hastalıktır.

Bu sinsi hastalığın belirtilerini İslam Ümmetinin mevcut haline benzetiyorum. Belki biz Müslümanlar bu hastalığa yakalanmadık ama tüm belirtilerini taşıyoruz. Hilafet Devletinin ilga edilişinden bu yana İslami kimliğimizi unuttuk. Daha doğrusu unutturuldu. Yoğun bir bilgi bombardımanına maruz bırakıldık. Sağlıklı düşünmemizin önüne geçildi. Akıllı telefondan, sosyal medyadan uzaklaşıp ne oluyor, nereye gidiyoruz? diye sorgulayamayacak bir duruma geldik.

Okuduklarımızı anlamıyor, anlasak hayatımıza geçirmiyoruz. Dünyada olan olayları, Müslümanlar üzerindeki kirli oyunları algılayamıyoruz. Adeta bir demans hastası gibi bakıyoruz etrafımıza. İnsanları tanıyamıyoruz. Kim düşman kim dost ayırt edemiyoruz. Başımızdaki yöneticileri tanıyamayacak bir durumdayız. Onların işgal altında olan, zulüm gören kardeşlerimiz için kılını dahi kıpırdatmadıklarını göremediğimiz gibi o yöneticileri kendi safımızdan zannediyoruz.

Ey İslam Ümmeti!

Demans hastalığına mı yakalandınız? Öyle ise tedaviniz belli. Bu tedavi yöntemini size doktorlar yazmaz. Zira durumunuz tıbbi değildir. Tedaviniz; 2. Raşid-i Hilafettir, Allah’ın kanunları ile yönetilmenizdir. Ancak bu durumda bu hastalıktan kurtulup eski şanlı, şerefli günlerinize dönebilirsiniz. Ancak bu durumda kişilik ve karakterlerinize kavuşabilirsiniz.

Aksi halde durumumuz çok vahim. Değerlerimizi koruyacak bir devlete, güce ihtiyacımız var. Bakın daha geçenlerde Arabistan’da Kabe’nin dijital görüntüsü önünde yarı çıplak kadınlar dans ettiler. İslam topraklarının hangi yöneticisi buna ses çıkardı? Hangisi bu hadsizliğin hesabını sordu? Ki yapsalar da bu kınamanın ötesine geçebiliyor mu? Kutsal beldemiz Gazze için ne yaptılar ki yine kutsalımız olan Kabe için bir şeyler yapsınlar!

Kurtulun artık bu demans hastalığından. Gerçekleri görün, olaylara İslami ve siyasi bir bakışla bakın. Dostunuzu düşmanınızı tanıyın. Kim olduğunuzu unutturan bu hastalıktan kurtulmak için Raşid-i Hilafeti kurmak için çalışın!

Ey İslam Ümmeti Demans Hastalığına mı Yakalandınız?

İnsan, yaratılan canlıların en şereflisi, hatta meleklerden de üstün bir varlık olarak yaratılmıştır. 

466734006_1123809013078389_8427405705244917511_n.jpg

İnsan, yaratılan canlıların en şereflisi, hatta meleklerden de üstün bir varlık olarak yaratılmıştır. Allah (svt) ise şöyle buyurmaktadır: **"Hani melekler Rabbine: “Muhakkak ben yeryüzünde bir halife yaratacağım.” demişti. Onlar da: “Biz seni övüp yüceltir ve sürekli seni takdis edip dururken, orada fesat çıkartacak ve orada kanlar akıtacak birini mi var edeceksin?” dediler. “**Şüphesiz sizin bilmediğinizi ben bilirim.” dedi." (Bakara/30)**** Bu ayetten de anlaşılıyor ki, insan yaratılmadan önce nasıl bir yaratılışa sahip olacağı meleklere bildirilmektedir.

İnsan, bozgunculuk çıkartan, kan döken biri olarak anılmakta, ancak aynı zamanda üstün yaratılma özelliğine sahip olduğu en önemli şeyin akıl olduğu da kesin olarak belirtilmektedir. Bu ise Allah’ın insanlar üzerindeki en büyük nimetidir. İnsan, aklını Allah’ın istediği şekilde kullanırsa o, insanı izzetli ve şerefli kılar. Fakat heva ve hevesine göre kullanırsa işte o zaman onu şerefli kılan aklın yerine esfel-i safilini seçip kendini hayvanlardan da aşağıya çekerek Allah’ın insana yüklediği değeri değersizleştirmiş olur. Kur’an-ı Kerim’de yaklaşık 700 yerde akıl kelimesine vurgu yapılmaktadır. Allah (svt) ise emir ve yasakları uygulayanları akıllı olarak tanımlamaktadır. Bu durumda aklını kullanmayan Müslümanlar da Allah’tan uzaklaşıp İslam’a bağlılıkları zayıfladıkça düşmanlar dört bir yandan saldırmaya başladılar. İlk olarak İslam’ın değerli gördüğü kadını, akabinde de ailenin yapısını bozarak İslam’ın yapıtaşı olan aileyi temelden sarsmak için batıl nizam türlü türlü oyunlar ile kadınların üzerinden yıkım projelerini gerçekleştirmekte ve toplumun ifsadını sağlamak için farklı platformlarda çalışmalarını sürdürmektedir. İslam’ı karalama amacıyla kadınlar üzerinden şeytani hilelerle, Kur’an ve Sünnet’te geçen delilleri mantığa götürerek kadınları değersizleştirmiş gibi propagandalar, yazılar ve sosyal medyada videolar ile kadının fıtrata aykırı bir hayat yaşaması için yayınlar yapılmaktadır.

Seküler sistem, özgürlük adı altında kadını bir meta haline getirip kurtlar sofrasına sunarak aslında sultanlık seviyesinden köleliğe mahkum etmiştir. Çalışmaya özgürlük, kendi ayaklarının üzerinde duran, kocasına muhtaç olmayan bir kadın portresinin arka yüzünde ise patronun maaşlı hizmetlisi - kölesi gerçeği saklanmaktadır. İstanbul Sözleşmesi’nin 6284 sayılı Aileyi Koruma Yasası ne kadar feshedilmiş gibi görünse de, diğer yüzünde (kadını koruyamayan kanun), söz konusu aileyi yıkmak olunca sonuna kadar kadının arkasında durarak aileyi birleştirmemek için çabalar sarf etmektedir. Küçük bir tartışma sonrasında kadının veya kızının isteğini yapmaması sonucu atılan iftiralarla; evden uzaklaştırılmış öfkeli eş veya baba cinnet geçirerek eşini katletmesiyle, eşini mezara, kendisini cezaevine ve çocukları da anne-babasız büyüyerek toplumdaki yeni suç makineleri olarak piyasaya sürülmesi toplumun kaçınılmaz bir gerçeğidir. Cinayete kurban gitmiş, şiddete maruz kalmış, tecavüze uğramış kadınların sayısı İstanbul Sözleşmesi ile azalması gerekirken kat kat artması şu gerçeği gösteriyor ki; insan aklından çıkan kanun ve yasalar, toplumun salahiyetini sağlamak için yeterli gelmemektedir.

İş çıkışı yeni evlilik hazırlığı yapan genç bir bayanın Samuray kılıcı ile öldürülmesi, haberlere bomba gibi düşen Narin kızımızın öldürülmesi, son olarak da satanist bir vahşinin İstanbul Fatih’te iki genç kızı vahşice öldürmesi gibi her geçen gün kat kat artan cinayetler, "Biz nasıl bir dünya düzeninde yaşıyoruz?" sorusunu sormaktan bizleri alıkoyamıyor.

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformunun 2023 verilerine göre en az 315 kadın öldürüldü, 248 kadın ise şüpheli şekilde ölü bulundu. Yani ortalama her gün 2 kadın cinayete kurban gitmiş oluyor. Kendimizi güvende hissettiğimiz en korunaklı yerlerden olan evlerimizde ise %65 oranında cinayetlerin gerçekleşmesi, bizlerin evimizde bile güvende olmadığımızın kanıtıdır. Çocuk cinsel istismarı hakkında 40.000’den fazla dosya açılmış ve istismar davası görülmüştür. 2107 çocuk ise aynı sene içinde hayatını kaybetmiştir. Bu korkunç cinayetlerin sayısı, daha geçtiğimiz yılın kayıtlara geçen raporlarından derlenmiştir.

Nerede kadın hakları, insan hakları, çocuk hakları, hayvan hakları savunucuları? Bu kadar dernek varken insani suçların bu denli çığ gibi büyümesi, kanunların da yetersiz ve aciz kaldığının bir göstergesidir. Çünkü onlar bu hakları savunurken İslam’dan değil, deccalizmin aklından çıkan kanunlardan destek almaktadırlar.

Uyuşturucu kullanımı ilkokul seviyelerine düşmüşken; yasak olan bir madde nasıl bu kadar kolay ulaşılabiliyor, sorusunu sormadan kimse kendini alıkoyamamaktadır. Halbuki insanlara iyiliği emredip, kötülükten nehyetmeye teşvik edilmesi gerekirken mevcut kapitalist sistem tüm münkerleri olabildiğince teşvik etmekten çekinmemektedir.

Özgürlük adı altında nefisleri ve nesli dizginlemekten aciz beşer aklından çıkan kanun ve yasalar, toplumu ahlaksızlaştırıp aileyi parçalayarak İslami bir toplumun inşasını engellemeye çalışmaktadır. Çocukluktan itibaren çizgi filmlerle cinsiyet kargaşası, subliminal mesajlar vererek Cartoon Network, Disney gibi kanallar cinsellik ve LGBT+ mesajları vermektedir. Bugün LGBT+ derneklerinin açılmasına destek veren yöneticiler, bu sapıklara diledikleri gibi yaşam tarzlarının propagandasını yapma özgürlüğü de vermiştir. Meydanlarda "Onur(suzluk) yürüyüşü" adı altında "Biz buradayız, benim bedenim, benim kararım" vb. birçok çirkin söz ve sloganla sapkınlığın artması için toplumsal cinsiyet eşitliği kapsamında çıkarılan yasanın asıl amacı LGBT+’lilerdir ve devlet desteğiyle var güçleriyle çalıştıkları unutulmamalıdır.

Son zamanlarda sosyal medya üzerinden fenomen adı altında cinsiyet değiştirme sürecinin nasıl gerçekleştiğini, hormon ilaçları ile değişimi aşama aşama video olarak çekip paylaşarak kamuoyu oluşturmaktadırlar. Aslında bu sapıklıkları ilk normalleştiren cinsel eğilimi gerçekleştiren kişiler değil, onlara yasal güvence ve hakları olduğunu söyleyerek sonrasında da cinsiyet değiştirmeyi sosyal sigorta kapsamına almış olmaları, 2022 yılında ortalama 6700 kişinin Cerrahpaşa Hastanesi’ne başvurmasıyla Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ta kendisidir.

Şeyh Takiyyuddin En Nebhani’nin kulaklara küpe olacak nitelikteki "Bir toplumda suç ender görülüyorsa insan, sık görülüyorsa nizam bozuktur." sözü, toplumun durumunu anlatmak için yeterli sayılır.

Her şey aslında çok yakınımızda! Vakıanın ciddiyetini anlamamız için sevdiklerimize bir şey olmasını mı beklemeliyiz, yoksa zarar gelmeden önlemini mi almalıyız? Soruların cevap bulabilmesi için çözüm üreten; nesillerini, nefislerini, bedenlerini, akıllarını ve toplumu koruyacak, hadlerin uygulandığı bir yönetim nizamı kurulmalıdır. Şunu anladık ki kapitalist sistem sorunları var eder ve çözümsüz bırakır, böylece toplum nazarında da bunun çözümü olmadığını kabullendirir. Fakat İslam, her sorunun bir çözümü olduğuna inanır. Bir sorun ile karşılaştığınızda, o konuyu önce Kur’an ve Sünnet’e, bu ikisinde yoksa icma ve kıyasa götürerek yaşanabilecek bir toplum haline geldiğini geçmiş 13 asırda görmüş olduk. Yani aile, nesil ve toplumdaki sorunlar ancak şer'i hükümlerin uygulandığı Raşidi Hilafet Devleti’nin ikame edilmesi ile çözüme kavuşacaktır. Allah (svt) ise şöyle buyuruyor:

**“Bir toplum, kendinde olanı değiştirmedikçe, Allah o toplumu değiştirmez.” [Rad 11]**

RABİA ÖZAY 

İSLAMSIZ BİR TOPLUM ZİLLETE MAHKUM

Bu acı olayda suçlu kim dersiniz? 27 yaşında çocuklarına tek başına bakmak zorunda kalan anne mi?

466731853_1122264176566206_5858499791481340049_n.jpg

Bu acı olayda suçlu kim dersiniz?
27 yaşında çocuklarına tek başına bakmak zorunda kalan anne mi?
Hapiste olan baba mı? Yoksa komşuları mı?
18 defa gelmelerine rağmen çocukları koruyamayan sosyal hizmetler görevlileri mi?
Devlet ve yöneticiler mi?
Yoksa sistem mi suçlu?

Bu liste uzadıkça uzar.
5 masum canın yitip gitmesi kadar acı olan bir diğer gerçek var ki, o da bu çocukların kalbimizi parçalayan durumlarını ancak hayatlarını kaybedince farketmemiz...

Kim bilir ölmediği için farkedilmeyen kaç çocuk aynı durumda...
Peki asıl suçlu kim? 

Beş minik kalp durdu...

Gözü yaşlı masum bir çocuk ne olduğunu anlamaya çalışarak ceset torbasının açık kalan yerinden annesine son bir kez daha bakıyor... 

466820760_1120729500053007_2502055696079899670_n.jpg

Gözü yaşlı masum bir çocuk ne olduğunu anlamaya çalışarak ceset torbasının açık kalan yerinden annesine son bir kez daha bakıyor... Bir diğeri, şehit olmuş annesinin ayaklarına sarılıp öpüyor, öpmeye doyamıyor... Savaşın ortasında kalmış güzel bir kız çocuğu sırtında taşıdığı kız kardeşine yiyecek bulabilmek için bir anne metanetiyle kilometrelerce yürüyor... Ayrılığın acısına dayanamayan bir başka çocuk ise annesinin geceleri onu göğsünde uyuttuğu anların hasretiyle, her gece korkmadan annesinin mezarında uyumaya gidiyor...

Şahit olduklarım bana bir düşünürün “Hafif acılar konuşulabilir ama derin acılar dilsizdir.” sözünü hatırlatıyor. Ümmetin evlatlarının yaşadığı bu acıları tarif etmekte elbette kelimeler kifayetsiz kalıyor. Yere düşse, ağlasa kendisini teselli etsin diye koştuğu annesini bir daha bulamayacak olmanın acısı kim bilir o küçük yüreklerini nasıl dağlıyor... Gazze’nin evlatları, öksüz ve yetim kalmaktan ziyade belki de ağlarken onlara kucak açılmamasına, başlarını yaslayacak bir omuz verilmemesine ağlıyor... Biz çaresizce onları izliyoruz, onlar da düş kırıklığı ile bizi...

Onların acılarını anlayabilmek için aynı zulmün bizim ya da evlatlarımızın başına gelmesi gerekmiyor. Empati yapabilen her insan yapılan bu zulüm ve haksızlığın karşısında ne hissedildiğini az çok anlayabilir. Müslümanların özellikle kendi ümmetinden kardeşlerine karşı diğerkâm olması gerekir. Diğerkâmlık, kişinin kendi menfaatini gözetmeksizin başkalarının zararını, yoksunluğunu veya zor durumunu azaltmayı ya da sonlandırmayı hedeflediği davranıştır. Diğerkâmlığın sevgi, merhamet, empati, yardımlaşma ve fedakârlık gibi pek çok duygu, düşünce ve eylemle sıkı bir ilişkisi vardır.

Fakat dünya hayatını önceleyen, bencilliği ve menfaatperestliği empoze eden kapitalist ahlâk, insanların birbirlerine merhametle muamele etme ve empati yapabilme gibi yetilerini köreltmiştir. Bunun sonucunda da başkalarının acılarına kör ve sağır kesilen insan tipleri ortaya çıkmıştır. Kapitalist ahlâktan -samimi Müslümanlar hariç- maalesef bir takım Müslümanlar, makam sahipleri ve liderler de nasibini almıştır. Kendi konforundan taviz vermek istemeyenler din kardeşlerinin uğradığı zulüm karşısında empati yapamamış dolayısıyla fedakârlık nâmına bir tavır sergileyememişlerdir.

Oysaki bizler Allah Rasulu Sallallahu Aleyhi ve Sellem’den şunu öğrenmiştik: ***“Sizden biriniz, kendisi için istediği şeyi, din kardeşi için de istemedikçe (kâmil manada) iman etmiş olmaz.” [Buhârî, İman 7; Müslim, İman 71-72]***

Yine Rahmet elçisi Sallallahu Aleyhi ve Sellem: ***“Allah, merhametli olanlara rahmetle muamele eder. Öyleyse sizler, yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki semâda bulunanlar da size rahmet etsinler.” buyurmuş ve Allah Subhanehu ve Teâlâ’nın rahmetini celbetmenin yolunun ancak diğer insanlara ve yaratılmışlara merhamet etmemizden geçtiğini bizlere bildirmiştir. [Tirmizî, Birr 16; Ebû Dâvûd, Edeb 58]***

Babası Uhud’da şehit düşen Beşir bin Akrabe (ra) aynı gün akşamüzeri Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e gelerek acılı bir hâlde sorar:
- Babam nerede?
- Baban şehid düştü.
Beşir bin Akrabe ağlamaya başlar. Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem onun yetim başını okşar, kucağına alır ve şöyle der:
- İstemez misin, ben baban olayım, Aişe de annen olsun?

İşte bu örnekteki gibi Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem bizlere yetim başını okşamayı öğretmiş aynı zamanda birbirlerini sevme, birbirlerine merhamet etme ve şefkat göstererek bütünleşme konusunda “bir vücudun organlarından farksız olan” bir toplum inşa etmiş ve bu anlayış müslüman toplumlarda Hilafetin yıkılışına kadar gelmişti. Ancak laik kapitalist düzenin üzerimize uygulanmasıyla zihinlere ırkçılık, bencillik, dünyevileşme kodlanmış; nihayetinde de “merhametten maraz doğar”, “bize dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” gibi görüşler insanlara hâkim olmuştur.

Şiddet olaylarının bu denli artması da merhametsizliğin kasıtlı olarak bilinçaltına yerleştirilmesinden kaynaklanmaktadır. Bu merhametsizlik de hayatımızda maalesef bir öğreti gibi yer etmiştir. Bunun başlıca sebebi de “benmerkezci” yaşam şeklidir. Sadece merhamet etmek ancak hiçbir girişimde bulunmamak giderek kökleşen sinsi bir hastalık gibidir. Bu hastalığı ortaya çıkartan ve tetikleyen ise vahşi laik kapitalist sistemin ta kendisidir. İlacı ise İslâm’dır, İslâm’ın öğretileridir. İslâm medeniyetinin ruhlara merhamet nakşeden asil bir yüceliği vardır. Bu nakşediş sadece duygu bazında kalmaz Müslümanları harekete de geçirir. İşte bu medeniyeti yeniden canlandırmak ise bizlere düşmektedir.

Binaenaleyh bugün bizler zulüm ve şiddetin bu kadar arttığı bir zamanda yerimizde oturup kalamayız. Bizler insanlara Rahmet Peygamberi’nin ümmeti olduğumuzu ispatlamak zorundayız. Biz Müslümanlar yetim başını okşayacak -ve dahi diğer mazlumlara- şefkatle kucak açacak Hilâfetin yeniden tesis edilmesi için çalışmak zorundayız.

Vakit diğerkâm olma, vakit fedakârlık yapma, vakit acıları dindirme vaktidir...

**“Muhammed Allah’ın elçisidir. Beraberinde bulunanlar da kâfirlere karşı çetin, kendi aralarında merhametlidirler.” [Fetih, 29]**


DİĞERKÂM OLMAK

Son bir senedir Gazze nüfusunun yüzde 2’si şehit oldu. Ayakta neredeyse hiçbir bina kalmadı. 

465908967_1118413933617897_5955198132600564481_n.jpg

Son bir senedir Gazze nüfusunun yüzde 2’si şehit oldu. Ayakta neredeyse hiçbir bina kalmadı. Buna rağmen; Filistin’den gelen videolarda, haberlerde ve mülâkatlarda görüyoruz ki onlar:

Tevekkül ve rıza hâlinde yaşıyorlar.
Huzur ve sekîneti kaybetmiyorlar.
İntihar, depresyon gibi psikolojik sıkıntılara düşmüyorlar.

Hâlbuki; maddî zenginlik içindeki batılılarda intihar çok yaygın görülüyor. Müreffeh ülkelerde milyonlarca kutu depresyon ilâcı satılıyor. Kimse huzurlu değil. İlâç kullanmayanlar daha beterine yöneliyor, alkol ve uyuşturucularda saadet arıyor, sefalete yuvarlanıyor. Aile hayatları bir viraneye dönüyor. Evlilikler yıkılıyor. Saadet, sefaletlerde aranıyor. Neticesi çılgınlıklar, bunalımlar, psikiyatrik rahatsızlıklar ve intiharlar…

7 Ekim’den bu yana zulme uğrayan ve gün geçtikçe zulmün şiddetinin artması durumuyla karşı karşıya gelen Gazze dün olduğu gibi bugün de imanlarından ve teslimiyetlerinden ödün vermiyor. Bilakis onlar; onca yıkıma rağmen vatanlarını terk etmiyor, ölümden korkmuyor, şehadeti cennet vesilesi olarak iştiyakla karşılıyorlar.

Bir kalpte ahirete iman ne kadar güçlü ise, o kişide ölüm korkusu o kadar azalır. Çünkü şehadet gibi hayırlı bir ölüm, esas hayat olan ahirete en güzel vasıl oluştur bundan bir an bile şüphe etmiyorlar.

Allah yolunda cihat eden bir kişinin neticesi, iki en güzel neticeden biridir:

اِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِۜ

**Ya muzaffer bir gazi olmak…
Ya şehadete nail olup cennete uçmak… [Tevbe, 52]**

İnşaAllah şehadet şerbetini içen kardeşlerimizin hepsi bu iki neticeden birisi veya her ikisiyle şereflendirilecektir. Buradan şunu anlamalıyız ki Gazzeli kardeşlerimizin yaşadıkları iman; onların takatini artırıyor, sabırlarını kuvvetlendiriyor, tahammül güçlerini ziyadeleştiriyor.

Tıpkı;
“–Ehad!.. Ehad!..” diyerek, tevhidi canları pahasına koruyan, Mekke devrindeki ilk Müslümanlar gibi…

Bu savaş elbette bir gün duracak ve Gazze yeniden inşa edilecek. O gün için, her Mümin gönülden bir infak meblâğı hazırlamalıdır.

Şuan elinden gelen infak boykotsa boykot, dua ise dua ve en önemlisi de başımızdaki yöneticileri pek yakından ilgilendiren bir mesele olarak işbirliğinin ortadan kalkması, Ümmet adına ve kendi adlarına yapacakları en büyük infaklardandır.

Maalesef bizde bu infakı yapabilecek yöneticiler yok. Onlar amansız bir hastalığa vehne (dünya sevgisine) yakalanmış kişilerdir. Peygamber efendimiz (sav) zamanında Ashabdan bazıları servetlerini; bazıları kâfir efendilerin zulmü altında eziyet gören Mümin köleleri azat etmek, fakirleri doyurmak, çıplakları giydirmek, yaraları sarmak ve kıtlık zamanlarında büyük ve hızlı bir servet imkânı olan kervanlarını, Allah yolunda infak ettiler. En kıymetli yerlerdeki su kuyularını, en sevdikleri bağ ve bahçelerini vakfettiler. Onlar için varlık, Allah’a varmak için bir vesileden ibaret idi.

Bugün Müslümanların başındaki yöneticiler asla ve asla asırlar öncesindeki yiğitler ve liderler ile kıyaslanamaz.

**“Ey iman nimetine kavuşanlar, yahudileri ve hristiyanları, kamu görevlerini icraya yetkili kılmayın. Candan dost, müttefik, veli edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostu, müttefikidirler, birbirlerinin tarafını tutarlar. Sizden kim onların hâkimiyetini kabul eder, dost edinirse, o onlardandır. Allah, düşmanlarını dost edinen, başlarına otorite yapan zalim bir kavmi doğru yola sevk etme lütfunda bulunmayacak.”
[Maide 51]**

Azim olan Allah doğru söyledi.

Sena Taşpınar 

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz