Kur'an-ı Kerim tilaveti ile başlayan programda özetle şu konulara değinildi: Allah Subhanehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاِنْسَ اِلَّا لِيَعْبُدُونِ

“Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.” [Zariyat 56]

Bu kısacık ayet birçok anlam ve gayelerin ufuklarını açmaktadır ki bunların tümü hayatın üzerinde durduğu temel taşı sayılan bu muazzam gerçeğin içinde yer alır. Bu gerçeğin kapsadığı ufuklardan birincisi şudur: Elbette ki cinlerin ve insanların var olmalarının, yaratılmalarının belirli bir gayesi vardır. Bu gaye bir görevde simgelenmektedir ki kim bu görevi yerine getirirse varlık ve yaratılış gayesini gerçekleştirmiş olur. Yerine getirmeyen ya da yan çizen ise yaratılış gayesini yıkmış ve yitirmiş olur. Böyle birisi görevsiz, başıboş kalmış ve hayatın hedef ve değerini yitirmiştir. Hayatı, kendisini değerli kılan asıl anlamını yitirmiş olur. Böylece hayat yaratılış gayesinden sıyrılmış ve bunun sonucunda kişi dipsiz bir boşluğa yuvarlanmıştır. Allah Subhanehu ve Teâlâ insanı başıboş bırakmamış ve ona bir hayat gayesi bahşetmiştir. İnsanlar bu hayata amaçsız ve hedefsiz gelmemiştir. İnsan bu dünyaya iman etmek ve Allah’ın emir ve yasaklarına uygun yaşamak için gönderilmiştir. Bu dünyadaki amellerinden ise ahirette hesaba çekilecek, hayata geliş amacına uygun yaşayıp yaşamadığına göre ceza veya mükâfatla karsı karsıya gelecektir. Hayat gayesine uygun yaşamayan insan ahirette hüsrana uğrayacaktır. O halde bizler her zaman bu dünyaya Rabbimiz bizi ne için gönderdi diye düşünmeli ve emir ve yasaklarına göre hareket etmeliyiz ki kurtuluşa erenlerden olabilelim.

Sunumdan sonra davetlilerle hasbihal ve ikramla programımız sona erdi. Emeği geçenlerden ve katılımcılardan Rabbim razı olsun.